Kaźmierczak Cezary
Cezary Kaźmierczak, ur. 28 XI 1964 w Łosicach. Ukończył LO w Siedlcach (1989).
1980–1981 w RMP; drukarz niezależnych pism „Młoda Myśl” i „ABC”, kolporter, uczestnik akcji ulotkowych i malowania napisów w Siedlcach.
Po 13 XII 1981 w ukryciu, 28 XII aresztowany, pobity przez MO i ukarany 2-mies. aresztem przez kolegium ds. wykroczeń. 1982 wydał 3 n-ry podziemnego pisma „Goniec Wojenny”. 29 IV 1982 internowany, osadzony w Ośrodku Odosobnienia w Lublinie, Załężu k. Rzeszowa (uczestnik buntu internowanych) i Nowym Łupkowie, gdzie został pobity, 2 XII 1982 zwolniony. 1982–1989 kolporter i organizator kolportażu podziemnych wydawnictw siedleckich oraz m.in. „Tygodnika Mazowsze”. 1983 drukarz w zakładzie prywatnym, gdzie powielał też podziemne „Wiadomości Podlaskie”. Organizator materiałów poligraficznych, uczestnik akcji ulotkowych (gł. w Siedlcach). 1983–1985 współzałożyciel i jeden z liderów Siedleckiego Komitetu Oporu Społecznego (SKOS) 1983–1987 pracownik Muzeum Diecezjalnego przy Kurii Biskupiej w Siedlcach. W tym czasie odesłał książeczkę wojskową i bronił się skutecznie przed wcieleniem do wojska; 1983–1989 założyciel, redaktor podziemnego pisma „Metrum”, 1987–1989 redaktor nacz.; 1984–1989 założyciel i szef wydawnictwa Metrum; organizator kontaktów ze strukturami zagranicznymi (m.in. „Kontakt” w Paryżu) oraz niezależnych inicjatyw kulturalnych (Teatr Domowy, kino domowe, akcji Towarzystwa Miłośników Podlasia). Pomysłodawca i inicjator utworzenia podziemnego Radia „S” Siedlce, 1984–1989 autor tekstów audycji. 1985 wojewódzki pełnomocnik „S” ds. badania frekwencji w wyborach do Sejmu PRL. 1985–1989 współorganizator manifestacji rocznicowych (1 V, 31 VIII) w Siedlcach. 1988–1989 uczestnik spotkań Ruchu WiP w Krakowie (grupa Jana Rokity).
1989–1995 w USA. 1990–1991 redaktor nacz. „Dziennika Chicagowskiego”, 1991–1993 „Kuriera” (Chicago), 1993–1995 pracownik Global Communication tamże. 1995–1996 dyr. sprzedaży radia RMF FM; od 1996 właściciel Midwest ITSE i MMT Menagement. Od 2005 członek zarządu Centrum im. A. Smitha. W 2010 współzałożyciel i prezes Związku Przedsiębiorców i Pracodawców.
Publicysta (m.in. „Dziennik-Gazeta Prawna”), autor zbioru opowiadań Z notatnika psychopaty (Metrum, 1987).
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).
27 VI 1979 - 1988 rozpracowywany przez Wydz. III/Wydz. V/Wydz.
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
Dep. III MSW w ramach SOR krypt. Arka; 13 I 1981 - 26 IV 1983 przez Wydz. III KW MO w Siedlcach w ramach SOSSOR krypt. Kongres; 4 V 1983 - 2 I 1990 przez Wydz. III KW MO/WUSW w ramach KESOR krypt. Czarek/Skos/Oficyna.
Krzysztof Biernacki