Encyklopedia Solidarności

Tadeusz Kensy, ur. 11 XI 1955 w Sośnicy k. Radymna. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Wydz. Prawa i Administracji (1978).

1978-1983 pracownik PKS Oddział Osobowy w Rzeszowie, 1984-1987 zakładów prywatnych, 1987-1990 Przedsiębiorstwa Zagranicznego Comindex. 1977-1978 działacz i rzecznik krakowskiego SKS, 18 IX 1977 sygnatariusz Deklaracji Ruchu Demokratycznego; od 1978 współredaktor niezależnego pisma „Sygnały”; współpracownik Komitetu Samoobrony Chłopskiej Ziemi Rzeszowskiej oraz KSS KOR. Od V 1980 współredaktor i współwydawca niezależnego pisma „Wieś Rzeszowska”.

Od IX 1980 w „S”; współredaktor i współwydawca niezależnego pisma satyrycznego „Wryj”; doradca NZS, współorganizator struktur Niezależnego Zrzeszenia Uczniów oraz Solidarności Wiejskiej na Rzeszowszczyźnie. W 1981 współorganizator i uczestnik strajku chłopskiego w siedzibie b. WRZZ w Rzeszowie, sekretarz Wojewódzkiego Komitetu Założycielskiego „S” RI w Rzeszowie, przewodniczący KZ PKS, w VI, VII i VIII 1981 delegat na I WZD Regionu Rzeszowskiego, członek Prezydium ZR, delegat na I KZD, członek KK.

13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Iławie, Załężu k. Rzeszowa, Kielcach-Piaskach i Nowym Łupkowie, 9 XII 1982 zwolniony. W IV 1983 zwolniony z pracy, 1,5 roku bez zatrudnienia. W II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1983 współautor podziemnej jednodniówki „Wieś Rzeszowska”, IX-XI 1986 uczestnik regionalnej debaty nt. przejścia „S” do jawnej działalności. Wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany.

1989-1990 wiceprzewodniczący KZ „S” w PKS OO w Rzeszowie (niepracujący w zakładzie). W 1990 założyciel Fundacji Regionalnej Rady „S” Gospodarczej w Rzeszowie. 1990-1991 w PSL-Solidarność, następnie SLCh. 1992-1997 współzałożyciel Ogólnopolskiej Fundacji Spółdzielczości Wiejskiej, dyr. Regionalnego Ośrodka Usług Spółdzielczych w Rzeszowie (oddziału Fundacji), w 1994 z-ca dyr. Fundacji w Warszawie. 1998-2002 prezes Yaruba Capital Investments SA, od 2002 pracownik Małopolskiej Spółki Budowlanej w Rzeszowie, 2003-2006 prezes Zarządu Chmielnik-Zdrój SA w Chmielniku.

Wyróżniony Złotą Odznaką Honorową Wici (1996), odznaką Za Zasługi dla Szkolnictwa i Oświaty (1997), uhonorowany (z zarządzaną przez siebie firmą Chmielnik-Zdrój SA) tytułem Dobroczyńca Roku nadawanym przez Akademię Rozwoju Filantropii w Polsce (2006), odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).

9 X 1977 – 28 II 1981 rozpracowywany przez Wydz. III/V KW MO w Rzeszowie w ramach SOR krypt. Prawnik; 1980-1981 przez Wydz. III/III-A/V KW MO w Rzeszowie w ramach SOR krypt. Prowokator/Wódz/SOS krypt. Wiec; 13 VIII 1981 – 12 XI 1983 przez Wydz. III-A/V KW MO/WUSW w Rzeszowie w ramach SOR krypt. Gablota; 13 XII 1981 – 7 II 1982 przez Wydz. III-A/V KW MO w Rzeszowie w ramach SOR krypt. Pięść; 1 V 1983 – 23 IX 1985 przez Wydz. V KW MO/WUSW w Rzeszowie w ramach SOR krypt. Opór; 9 II 1983 – 17 V 1989 przez. Wydz. V KW MO/WUSW w Rzeszowie w ramach SOR krypt. Idol.

Mirosława Łątkowska|Adam Borowski