Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/16707,Klich-Zbyszek.html
29.03.2024, 08:12

Klich Zbyszek

Zbyszek Klich, ur. 14 II 1953 w Bolesławiu k. Olkusza. Ukończył Technikum Budowy i Remontu Maszyn Górniczych w Radzionkowie (1977).

1968–1971 ślusarz w Hucie Bobrek w Bytomiu, 1971–1974 szlifierz w Olkuskiej Fabryce Naczyń Emaliowanych, 1974–1985 szlifierz w Fabryce Zmechanizowanych Obudów Ścianowych Fazos w Tarnowskich Górach.

21–22 VIII 1980 uczestnik strajku w zakładzie. Od IX 1980 w „S”; od III 1981 członek KZ.

14–17 XII 1981 uczestnik strajku w zakładzie. 29 XII 1981 internowany w Ośrodku Odosobnienia w Zabrzu-Zaborzu, 18 II 1982 zwolniony. Kolporter podziemnych pism w zakładzie. 22 X 1982 ponownie internowany, przetrzymywany w areszcie KW MO w Katowicach i Zabrzu-Zaborzu, 5 XII 1982 zwolniony. 1983–1984 kolporter podziemnych pism „Głos Śląsko-Dąbrowski”, „Tygodnik Mazowsze” oraz znaczków poczt podziemnych w Tarnowskich Górach. 1983–1989 uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. przy kościele św. Józefa Robotnika tamże. VII – VIII, X 1982, V 1984 uczestnik akcji ulotkowych, malowania haseł na murach, asfalcie i plakatowania w zak­ładzie. 1985–1989 spawacz w Spółdzielni Budotrans w Kaletach.

1989–1990 sekretarz KO w Tarnowskich Górach. 1990–1994 członek komitetu redakcyjnego „Biuletynu Tarnogórskiego Terenowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ Solidarność”.

1989–2005 kierownik Delegatury ZR Śląsko-Dąbrowskiego w Tarnowskich Górach, od 2005 Biura Terenowego ZR tamże, od 1992 członek KZ przy ZR. 1990–2002 delegat na WZD i KZD. 1998–2002 radny Miasta Tarnowskie Góry z listy AWS. 2001–2005 w PiS. od 2016 członek Rady Konsultacyjnej ds. Opozycji oraz Osób Represjonowanych przy Marszałku Województwa Śląskiego, od 2018 członek Wojewódzkiej Rady Konsultacyjnej ds. Opozycji i Osób Represjonowanych przy Wojewodzie Śląskim.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016), Medalem Pro Patria (2015).

16 XI 1982 – 12 XII 1987 rozpracowywany przez Wydz. V-2 KW MO w Katowicach, nast. p. V-2 RUSW w Tarnowskich Górach w ramach KE krypt. Cichy.

Weronika Rudnicka

Opcje strony