Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/16723,Klukowski-Janusz-Wojciech.html
20.04.2024, 14:03

Klukowski Janusz Wojciech

Janusz Wojciech Klukowski, ur. 2 I 1957 w Szczecinie. Absolwent Pomorskiej Akademii Medycznej (1985), w 1988 specjalizacja: psychiatra dzieci i młodzieży, w 1989 specjalista medycyny pracy, w 2006 specjalista psychiatra.

W 1971 jako uczeń LO twórca dokumentacji fotograficznej z pochodu 1-Majowego i przemarszu stoczniowców w czarnych rękawicach z transparentem „Pomścimy pomordowanych”. Od 1977 w kontakcie z ROPCiO, w V 1978 rzecznik i sygnatariusz deklaracji założycielskiej SKS, w kontakcie z KPN; w 1978 autor ulotek SKS, przepisywacz, drukarz, współorganizator działalności wydawniczej (z Elżbietą Czumą, Markiem Zawieją, Dariuszem Rowickim), 1978-1989 kolporter niezależnych wydawnictw NZS i KPN (we współpracy z Jerzym Sychutem i Radzimierzem Nowakowskim) wśród studentów i w mieście.

Jesienią 1980 przewodniczący Komitetu Założycielskiego NZS PAM, następnie przewodniczący NZS PAM, w IV 1981 delegat na I Zjazd NZS; członek KOWzP; przepisywacz, drukarz, organizator transportu książki Leszka Moczulskiego ''Rewolucja bez rewolucji''.

13 XII 1981 internowany, początkowo w AŚ KW MO w Szczecinie, następnie w Ośr. Odosobnienia w Wierzchowie (gdzie został pobity) i Strzebielinku, zwolniony 27 XI 1982. Od XII 1982 członek nieformalnej struktury opozycyjnej działaczy NZS, Ruchu WiP, KPN i „S” (we współpracy z Markiem Adamkiewiczem, Jerzym Sychutem, Teresą i Leszkiem Bailami), kolporter, autor zapisu audio i foto Mszy za Ojczyznę na terenie kraju, slajdów z pogrzebu ks. Jerzego Popiełuszki, organizator ich pokazów w parafiach w całym kraju; w 1983 autor spotkań z młodzieżą warszawską nt. perspektyw walki o niepodległość; 16 XII 1984 (w rocznicę Grudnia ’70) uczestnik demonstracji w Gdańsku z transparentem „S” Pomorza Zachodniego. 1978-1981 i 1983-1986 wielokrotnie zatrzymywany, poddawany rewizjom. 1985-1996 lekarz psychiatra w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Pile.

1988/1989 wiceprzewodniczący Tymczasowego Komitetu Założycielskiego „S” Regionu Pilskiego, od wiosny 1989 przewodniczący KZ przy Wojewódzkim Szpitalu w Pile; 1989-1990 wiceprzewodniczący Obywatelskiego Komitetu Porozumiewawczego Ziemi Nadnoteckiej tamże. 1990-1999 w PChD, 1995-1998 przewodniczący Zarządu Regionalnego w Pile, członek Rady Politycznej. 1996-1998 przewodniczący Zarządu Regionu Pilskiego Ogólnopolskiego ZZ Lekarzy. 1990-1992 burmistrz Wałcza. 1996-2006 lekarz medycyny pracy w Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy w Pile; w 1998 dyr. Wydz. Zdrowia w Wielkopolskim Urzędzie Wojewódzkim Delegatura w Pile, od 1999 właściciel i lekarz Centrum Medycyny Holistycznej w Szczecinie, od 2006 lekarz psychiatra w SPZ ZOZ Zdroje w Szczecinie.

Do 26 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1980 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Szczecinie w ramach SOS krypt. Zakonnik; do 18 XI 1985 przez Wydz. III WUSW w Szczecinie w ramach SOR krypt. Dagerotyp; przez Wydz. III WUSW w Pile w ramach SOR krypt. Gryf.

 

Sylwia Wójcikowa

Opcje strony