Kopeczek Jerzy Kazimierz
Jerzy Kazimierz Kopeczek, ur. 25 XI 1950 w Bielsku-Białej. Absolwent Politechniki Wrocławskiej, Wydz. Elektroniki (1976).
1962-1967 w ZHP, drużynowy. W 1968 relegowany z LO w Oleśnie za kolportaż ulotek popierających marcowy protest studentów. 1969-1973 w ZSP, 1973-1976 w SZSP, 1973-1975 przewodniczący Komisji Turystyki w Radzie Instytutu Technologii Elektronowej. 1969-1976, w czasie studiów, kilkakrotnie przesłuchiwany w KW MO we Wrocławiu, powtarzał II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. rok z powodu uniemożliwienia mu zdania egzaminu zaliczeniowego. 1976-1983 starszy referent, konstruktor, następnie samodzielny metalurg w Hucie Stalowa Wola.
Od IX 1980 w „S”, przewodniczący Komisji Wydziałowej; we IX 1980 uczestnik rozmów branży hutniczej z komisją rządową w Nowej Hucie; członek Zespołu Doradczego „S” w negocjacjach płacowych z dyrekcją HSW oraz 3-osobowego sekretariatu prowadzącego rozmowy z wojewodą tarnobrzeskim nt. utworzenia MKZ w Stalowej Woli (podpisanie porozumienia, uzyskanie lokalu); autor w „Biuletynie Związkowym NSZZ «S»” HSW; od X 1981 uczestnik prac Regionalnej Komisji Wyborczej przygotowującej na 16 XII 1981 weryfikację wyborów w Regionie.
13-14 XII 1981 współorganizował opór na terenie HSW przeciw wprowadzeniu stanu wojennego; 15 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa, zwolniony30 IV 1982. Podejmował próby zorganizowania struktury podziemnej „S”. 5 XI 1982 – 3 II 1983 powołany do służby w Wojskowym Obozie Specjalnym w Czerwonym Borze. Od 1983 redaktor i autor (ps. Tygrys, JK) prasy podziemnej: „Biuletynu Informacyjnego Tymczasowej Komisji Zakładowej NSZZ «S» Kombinatu Przemysłowego Huta Stalowa Wola”, pisma „Nie” (ukazał się 1 nr), „SMiS. Stalowowolskiego Miesięcznika «Solidarności» Gazeta Ruchu”. 1983-1986 instruktor poradnictwa rodzinnego w parafii MB Królowej Polski w Stalowej Woli. 1984-1987 organizator Katolickich Dni Rodziny, 1987-1991 instruktor resocjalizacji, kierownik punktu konsultacyjnego w Monarze w Stalowej Woli.
1989-1993 nauczyciel w Zespole Szkół tamże, od 1991 kolejno: nauczyciel, konsultant, kierownik pracowni, koordynator w Wojewódzkim Ośrodku Metodycznym w Tarnobrzegu. Od 1994 radny Miasta Stalowa Wola Wola „Wola”, pismo wydawane w Warszawie I 1982 – 11 IX 1989, od 1989 jako oficjalne pismo „S” Regionu Mazowsze. z listy Forum Mieszkańców Stalowej Woli. 1994-1995 przewodniczący Komisji ds. Rodziny, Dzieci i Młodzieży; 1994-1998 delegat na Sejmik Wojewódzki w Tarnobrzegu. W 2000 współorganizator spotkania z okazji XX-lecia „S” w Stalowej Woli, w 2005 w grupie organizatorów KZ Międzyzakładowej Organizacji Związkowej „S” HSW SA XXV-lecia „S”.
Odznaczony Krzyżem Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2014), Krzyżem Wolności i Solidarności (2017); Wyróżniony odznaką Zasłużony dla Regionu Ziemia Sandomierska (2008).
XII 1980 – III 1982 rozpracowywany przez Wydz. III/IIIA/V KW MO w Tarnobrzegu w ramach SO krypt. Związkowiec; 25 V 1982 – 16 III 1988 przez Wydz. IV KW MO w Tarnobrzegu/p. III RUSW w Stalowej Woli w ramach KE krypt. Jurek.