Kotecki Franciszek
Franciszek Kotecki, ur. 26
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1946 w Brzegu, zm. 12 V 2014 tamże. Ukończył ZSZ tamże (1963).
1962–1972 pracownik w Fabryce Siewników Brzeg/Fabryce Maszyn Rolniczych Agromet w Brzegu, 1972–1995 garbarz w Śląskich Zakładach Przemysłu Skórzanego Otmęt – Garbarnia Brzeg.
Od X 1980 w „S”, przew. Komitetu Założycielskiego w zakładzie, od 14 XII wiceprzew. KZ, członek Komisji Porozumiewawczej Przedsiębiorstwa ŚZPS Otmęt. 2 X 1980–V 1981 członek MKZ w Brzegu, od 12 IV 1981 prezydium Zarządu MKK tamże.
14 XII 1981 uczestnik protestu w zakładzie pracy, XII 1981–1989 członek TKZ. 17 II 1982–II 1989 członek Tajnej MKK Ziemia Brzeska, XII 1981–1983 działacz Komitetu Pomocy Internowanym i Aresztowanym w Brzegu, XII 1981–1989 organizator sieci kolportażu i kolporter w Brzegu i okolicach ulotek, podziemnych wydawnictw (m.in. książek) i pism takich jak „Solidarność Walcząca”, „Z Dnia na Dzień”, „Prostownik”, „Gross Rosen”, „Tygodnik Mazowsze”, „Bez Cenzury”, „Biuletyn Dolnośląski”, „Region”, „Ogniwo”. II 1982–II 1989 współzałożyciel, współpracownik redakcji podziemnego pisma „Prostownik”, a także organizator druku i drukarz podziemnych pism: „Prostownik” (z matryc przywożonych z Wrocławia), „Z Dnia na Dzień” (I 1982–1989) i „Solidarność Walcząca” (VII 1982–XII 1989). 13 V 1982 uczestnik strajku w zakładzie pracy. 1982–1989 współpracownik SW. 31 VIII 1982 zatrzymany, 2 IX 1982 internowany, osadzony w Ośr. Odosobnienia w Grodkowie, 25 XI 1982 zwolniony. 1983 zwolniony z pracy, nast. 1983–2013 pracownik: prywatnych warsztatów rzemieślniczych, Brzeskich Zakładów Urządzeń Wagonowych Bewag, własna działalność gospodarcza, inkasent w Urzędzie Miasta i Gminy w Brzegu. 1983–1990 działacz Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii św. Mikołaja, nast. po zmianie afiliacji od 1987 Podwyższenia Krzyża Świętego w Brzegu.
Od 1989 w „S”, 24 II 1989–II 1990 członek RKW Dolny Śląsk – Międzyzakładowego Komitetu Organizacyjnego w Brzegu, IV 1989–1990 członek KO „S” tamże, m.in. współorganizator spotkań wyborczych. 1990–1994 radny Rady Miasta Brzegu z listy KO „S”, członek Zarządu Rady Miasta. Od 2013 na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie 2021)
10 III 1981–1987 rozpracowywany przez Wydz. IIIA KW MO/WUSW w Opolu, 13 VIII 1987–19 X 1989 przez p. V RUSW w Brzegu w ramach KE krypt. Odnowiciel.
Łukasz Sołtysik