Kuberka Kryspin
Kryspin Kuberka, ur. 24
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1952 w Pleszewie. Absolwent Akademii Rolniczej we Wrocławiu, kierunek weterynaria (1975).
1975-1989 zatrudniony w Powiatowym Zakładzie Weterynarii w Pleszewie, ordynator Powiatowej Lecznicy dla Zwierząt w Pleszewie.
Od jesieni 1980 w „S”, wiceprzewodniczácy Komitetu Założycielskiego w Lecznicy, członek KZ; od 26 VI 1981 członek Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Koordynacyjnego w Pleszewie; w VI 1981 delegat na I WZD Woj. Kaliskiego, członek ZR Wielkopolska Płd.
Po 13 XII 1981 działacz podziemnego Międzyzakładowego Komitetu Koordynacyjnego w Pleszewie (we współpracy m.in. z Krzysztofem Szacem, Edwardem Kubiszem, Tadeuszem Włodarczykiem, ks.ks. Ryszardem Woźniakiem i Januszem Kulbarschem z Pleszewa, Stanisławem Szymczakiem z Jarocina, Bogusławem Śliwą i o. Stefanem Dzierżkiem z Kalisza oraz Lechem Dymarskim z Poznania); kolporter pism podziemnych, m.in. „Tygodnika Mazowsze” i wydawnictw Solidarności Walczącej (odbiór m.in. od Krzysztofa Szaca, Edwarda Kubisza, Antoniego Gorzelaka, Jerzego Jabczyńskiego i Edwarda Klonowskiego); wykonywał przedruki pism i ulotek, przechowywał na swojej działce powielacz ZR. Działacz Komitetu Pomocy Represjonowanym i Duszpasterstwa Ludzi Pracy w klasztorze ss. Służebniczek Niepokalanego Poczęcia NMP w Pleszewie, współorganizator prelekcji oraz pielgrzymek do Biechowa i na Jasną Górę. Uczestnik Mszy za Ojczyznę w parafii Ścięcia Jana Chrzciciela w Pleszewie (ks. Eugeniusz Nowak i ks. Julian Badziński), w parafii św. Floriana w Pleszewie (ks. Janusz Kulbarsch), w parafii św. Michała Archanioła w Broniszewicach k. Pleszewa (ks. Ryszard Woźniak), w kościele oo. jezuitów w Kaliszu (o. Stefan Dzierżek). Organizator spotkań z rolnikami na plebanii w Broniszewicach oraz u ks. J. Kulbarscha u sióstr Służebniczek w Pleszewie.
W 1989 współorganizator reaktywowanych struktur miejskich „S” w Pleszewie, członek Tymczasowej Miejskiej Komisji Koordynacyjnej oraz KO Ziemi Pleszewskiej, po 4 VI 1989 przewodniczący KO Ziemi Pleszewskiej. Od 1989 współwłaściciel firmy KTT, od 1998 prywatna praktyka
weterynaryjna Pod Kogutem. Od 2004 przewodniczący Akcji Katolickiej w Pleszewie (we współpracy z ks. Henrykiem Szymcem, proboszczem parafii św. Jana Chrzciciela w Pleszewie), organizator corocznych Wigilii dla bezdomnych i potrzebujących.
Do 18 VIII 1987 rozpracowywany przez p. VI RUSW w Jarocinie w ramach KE; do 27 VII 1987 w ramach KE krypt. Klon.
Grażyna Schlender