Encyklopedia Solidarności

Edward Kazimierz Kubisz, ur. 13 II 1945 we Włoszczowie. Absolwent Politechniki Poznańskiej, Wydz. Elektryczny (1969).

W III 1968 uczestnik wiecu studentów pod pomnikiem Adama Mickiewicza w Poznaniu, kolporter ulotek. 1969-1990 pracownik Fabryki Automatów Tokarskich Ponar-Wrocław Zakład nr 3 w Pleszewie (od I 1982 Pleszewska Fabryka Obrabiarek).

W VIII 1980 uczestnik strajku w Ponarze; od X 1980 w „S”; od XII 1980 przewodniczący KZ, uczestnik prac Międzyzakładowego Komitetu Koordynacyjnego w Pleszewie, od VII 1981 członek Grupy Negocjacyjnej ZR Wielkopolska Południowa w Kaliszu do rozmów z wojewodą kaliskim i władzami miast województwa; II-XI 1981 członek Tymczasowej Rady Pracowniczej w Ponarze. 16 XII 1981 uczestnik akcji ulotkowej w Ponarze, w III 1982 sygnatariusz Apelu 40 pracowników PFO do Komitetu Rady Ministrów, Episkopatu Polski i dyrekcji fabryki ws. uwolnienia internowanych i aresztowanych. 14 XII 1981 – 19 I 1982 przymusowo urlopowany. Członek TKZ „S” w PFO, podziemnego Międzyzakładowego Komitetu Koordynacyjnego w Pleszewie, łącznik między TKZ a MKK oraz TKK Wielkopolska Płd. w Kaliszu; kolporter podziemnych wydawnictw: „Tygodnika Mazowsze”, „Woli”, „KOS-a”, „Wolnej Trybuny”, „Bez Cenzury”, „Gazety Dźwiękowej” Stefana Bratkowskiego, uczestnik akcji plakatowych; zatrzymywany, przesłuchiwany. Działacz Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. i Duszpasterstwa Nauczycieli przy klasztorze ss. Służebniczek w Pleszewie. 1987-1990 współpracownik Solidarności Walczącej w Poznaniu (w kontakcie z Maciejem Frankiewiczem). W 1989 współredaktor podziemnego pisma zakładowego „Solidarność. Famot KZ”.

W II 1989 członek Tymczasowej Miejskiej Komisji Koordynacyjnej „S” w Pleszewie. Od VIII 1990 pełnomocnik wojewody ds. utworzenia Urzędu Rejonowego w Pleszewie, 1990-1998 kierownik UR, 1999-2002 starosta Powiatu Pleszewskiego; 2002-2005 kierownik Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Pleszewie, od 2005 dyr. Środowiskowego Domu Samopomocy.

Uhonorowany tytułem Człowiek Roku Ziemi Pleszewskiej (1999), wyróżniony m.in. Srebrnym Medalem za Zasługi dla Pożarnictwa (2000) i Srebrną Lilijką Hufca ZHP w Pleszewie (2003).

Grażyna Schlender