Kucharczyk Janusz
Janusz Kucharczyk, ur. 4 VI 1936 w Gąsiorowie k. Pułtuska, zm. 9 XI 2009 w Warszawie. Ukończył ZSZ.
1953–1954 mechanik w Zakładach Mechanicznych im. Marcelego Nowotki w Warszawie, 1954–1984 mechanik, ślusarz w Zakładach Mechanicznych Ursus.
III 1968 uczestnik demonstracji studenckich w Warszawie, VI 1976 protestów robotniczych w Ursusie.
Od IX 1980 w „S”; członek Komisji Fabrycznej.
14 XII 1981 uczestnik strajku w Ursusie; 15–22 XII 1981 przymusowo urlopowany, nast. przeniesiony na niższe stanowisko; 25 II 1982 przywrócony przez Terenową Komisję Odwoławczą ds. Pracy dla Dzielnicy Warszawa-Ochota. I 1982–1989 współzałożyciel i działacz TKZ w Ursusie. 5 X 1982 zatrzymany, pobity podczas przesłuchania w KS MO, 4 XI 1982 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Warszawie-Białołęce, 15 XII 1982 zwolniony. 1982–1989 kolporter pism podziemnych, m.in. „Reduta Ordona”, „Wolny Głos Ursusa”, „CDN – Głos Głos "Głos", podtytuł: „Niezależny miesięcznik społeczno-polityczny”, pismo wydawane X 1977 – XII 1989 (z przerwą II 1981 – II 1982) w Warszawie z inicjatywy środowiska KSS KOR. Wolnego Robotnika”, „Tygodnik Mazowsze”; 1982–1984 współorganizator mszy za Ojczyznę w kościele św. Józefa w Ursusie. VI 1983 przedstawiciel „S” z Ursusa na spotkaniu z Janem Pawłem II; w XII 1983 ujawnił się w zw. z amnestią, nast. kontynuował działalność związkową. 1986 udostępniał mieszkanie na emisję podziemnego Radia „S”. W l. 80. wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany, poddawany rewizjom. Od 1984 na rencie, od 2002 na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009).
6 III 1986 – 13 V 1987 rozpracowywany przez DUSW w Warszawie-Ochocie w ramach KE krypt. Janek.
Region Mazowsze, Warszawa