Kukliński Czesław
Czesław Kukliński, ks. ur. 28 VI 1930 w Bydgoszczy. Absolwent Papieskiego Wydziału Filozoficznego Towarzystwa Jezusowego (1958) i Papieskiego Wydziału Teologicznego Bobolanum w Warszawie (1962), w 1961 święcenia kapłańskie.
1962-1963 socjusz magistra nowicjatu o. Stefana Miecznikowskiego w Kaliszu, 1963-1968 duszpasterz akademicki w parafii Świętego Krzyża w Gdańsku-Wrzeszczu (z roczną przerwą 1965-1966 na zdobycie jezuickiej formacji zakonnej w Czechowicach-Dziedzicach), 1968-1978 superior i proboszcz parafii Świętego Krzyża w Gdańsku-Wrzeszczu, 1979-1984 parafii św. Stanisława Kostki w Gdyni. Od 1953 (uwięzienie kard. Stefana Wyszyńskiego) propagator o nastawieniu opozycyjnym społecznej nauki Kościoła w Duszpasterstwie Akademickim.
1980-1989 obrońca idei „S”.
1984-1989 superior i proboszcz w parafii św. Andrzeja Boboli w Szczecinie. Od 1984 kontynuator idei wspierania Szczecińskiego Klubu Katolików, w 1987 współtwórca (wg pomysłu Andrzeja Milczanowskiego) i opiekun Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii św. A. Boboli, inicjator wykładów nt. społecznej nauki Jana Pawła II dla robotników stoczni szczecińskich, portu, kolejarzy, transportowców (następnie organizowanych przez oo. Józefa Łągwy i Przemysława Nagórskiego); współinicjator i opiekun tzw. Grupy Pomocowej przy parafii oo. Jezuitów, w 1988 wspierającej strajkujących przez posługę duszpasterską, organizację zaplecza medycznego, żywnościowego, informacyjnego, prawnego, współorganizator spotkań z przywódcami opozycji (m.in. w 1988 z Lechem Wałęsą) i ich gościny w domu zakonnym; współinicjator wystaw, m.in. w 1988 poświęconej ks. Jerzemu. Popiełuszce; 1988-1989 współinicjator niezależnej wszechnicy i mediator między zaangażowanymi duszpasterstwami a Kurią Metropolitalną.
1989-1991 spowiednik w Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w Warszawie, 1991-1999 duszpasterz w kościele Świętej Trójcy w Radomiu, odpowiedzialny za Apostolstwo Modlitwy, od 1999 rezydent w Gdyni.