Kutkowski Arkadiusz Jan
Arkadiusz Jan Kutkowski, ur. 26 III 1958 w Radomiu. Absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Wydz. Prawa (1981).
Od X 1980 w NZS; członek Komitetu Założycielskiego NZS UMCS.
13-14 XII 1981 uczestnik strajku NZS na UMCS, członek KS; po pacyfikacji Miasteczka Akademickiego w ukryciu. XII 1981 – II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1982 współzałożyciel, wydawca i drukarz podziemnego „Informatora Regionu Środkowo-Wschodniego NSZZ «S»” oraz 1 nr. „Biuletynu NZS UMCS” (II 1982). 17 II 1982 aresztowany podczas przypadkowej wpadki podziemnej drukarni w Lublinie, przetrzymywany w areszcie KM MO; 25 II 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia we Włodawie, następnie w Lublinie (współwydawca przepisywanego ręcznie informatora, drukarz znaczków poczty więziennej), Kwidzynie (14 VIII 1982 pobity w czasie pacyfikacji protestu więźniów politycznych), zwolniony w XI 1982. 1983-1989 współzałożyciel, redaktor i drukarz podziemnego wydawnictwa występującego pod różnymi nazwami (dla zmylenia SB) oraz podziemnego „Biuletynu Informacyjnego Kolejarzy” w Lublinie; kolporter wydawnictw podziemnych, (m.in. pisma „Obecność”). 1984-1985 nauczyciel w SP w Wirkowicach k. Zamościa, 1985-1989 referent w Radomskich Zakładach Przemysłu Skórzanego Radoskór.
1989-1991 redaktor „Biuletynu Serwisu Informacyjnego MKR «S» Ziemia Radomska”; 1991-1993 dziennikarz w wydawnictwie Agora, 1993-2006 w wydawnictwie Słowo-Media, od 2006 pracownik Delegatury IPN w Radomiu. 1976-1978 i od 2004 członek Klubu Wysokogórskiego w Warszawie.
1982-1985 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO/WUSW w Lublinie w ramach KE krypt. Internista; 1987-1988 przez Wydz. III WUSW w Radomiu w ramach SOS krypt. Znaczki.