Labuda Barbara Lidia
Barbara Lidia Labuda, ur. 19 IV 1946 w Żmigrodzie. Absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego, Instytutu Filologii Romańskiej (1970), doktorat (1984).
1970–1973 studentka historii literatury, politologii i socjologii na Uniwersytecie Paryskim. 1973–1981 pracowniczka naukowa IFR UWr.
1975–1979 prowadząca biblioteczkę wydawnictw emigracyjnych i niezależnych we Wrocławiu. IX 1976–1980 współpracowniczka KOR/KSS KOR. Po VI 1976 zbierała pieniądze oraz mobilizowała opinię publiczną na rzecz poparcia represjonowanych robotników Radomia i Ursusa. 1977 uczestniczka wykładów Uniwersytetu Latającego. 1978–1979 pobyt we Francji, propagowanie idei KOR, tłumaczenie na jęz. francuski niezależnego pisma „Robotnik”.
Od IX 1980 w „S”, doradczyni MKZ we Wrocławiu, nast. ZR Dolny Śląsk, kierowniczka Wszechnicy Związkowej, wykłady nt. ruchu związkowego na Zachodzie. VI 1981 delegatka na I WZD Regionu Dolny Śląsk, IX/X 1981 na I KZD. XI 1981 założycielka Klubu Dyskusyjnego Tygiel we Wrocławiu. 22 XI 1981 sygnatariuszka deklaracji powołania Klubu Rzeczypospolitej Samorządnej Wolność-Sprawiedliwość-Niepodległość.
13–15 XII 1981 uczestniczka strajku w Zajezdni Autobusowej nr VII MPK we Wrocławiu, nast. w Państwowej Fabryce Wagonów Pafawag tamże, po pacyfikacji w ukryciu. 1982 zwolnaiona z pracy. Od III 1982 członkini RKS Dolny Śląsk, odpowiedzialna za kontakty międzyregionalne i z TKK, 1982 w podziemnym piśmie „Z Dnia na Dzień”. 5 X 1982 zatrzymana, 7 X 1982 aresztowana, 29 IV 1983 skazana przez Sąd Garnizonowy Śląskiego Okręgu Wojskowego na rok i 6 mies. pozbawienia wolności, osadzona w ZK we Wrocławiu i w Krzywańcu, VII 1983 zwolniona na mocy amnestii. 1983–1987 autorka w podziemnych pismach, m.in. „Tygodniku Mazowsze”, „Ogniwie”. 1987–1990 członkini i rzeczniczka RKW Dolny Śląsk (odpowiedzialna za kontakty ze zw. zaw. na Zachodzie), 1987–1989 współpracowniczka, autorka w podziemnym piśmie „Region”, od nr. 56 redaktorka nacz. 1989 uczestniczka prac komisji zagranicznej KKW i KO przy Lechu Wałęsie.
1989–1997 posłanka na Sejm RP z listy KO „S”, nast. z list UD i UW. 1990 współzałożycielka ROAD, 1990–1995 w UD/UW; od 1995 posłanka niezrzeszona; założycielka i przew. Parlamentarnej Grupy Kobiet. 1996–1998 podsekretarz stanu, 1998–2005 sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, kierownik Biura ds. Społecznych, Kultury i Współpracy z Organizacjami Pozarządowymi. 2000–2005 prezes Fundacji Pomoc Kobietom we Wrocławiu oraz Stowarzyszenia na rzecz Praw i Wolności Bez Dogmatu tamże. 2005–2010 ambasador RP w Luksemburgu. Od 2010 członkini rady programowej Kongresu Kobiet, a od 2011 ministra ds. świeckości państwa i wielokulturowości w gabinecie cieni Kongresu Kobiet. Od 2011 wykładowczyni w Instytucie Wiedzy Waleologicznej w Warszawie.
Autorka publikacji o tematyce społ.-polit. i książki Poszukiwania (2005).
Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011).
14 XI 1980–12 III 1986 rozpracowywana przez Wydz. III-1 KW MO/WUSW we Wrocławiu w ramach KE krypt. Duet; 27 II 1987–26 I 1989 przez Insp. II WUSW we Wrocławiu w ramach SOR krypt. Ważka.
Region Dolny Śląsk, Wrocław