Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/17248,Lenkiewicz-Antoni.html
2023-03-30, 13:42

Lenkiewicz Antoni

Antoni Lenkiewicz, ur. 25 X 1934 w Ostrołęce. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydz. Prawa (1964), Wydz. Historyczno-Filozoficzny (1973), doktor nauk prawnych (1973).

1945–1949, 1956–1963 w ZHP.

1949–1952 organizator, członek konspiracyjnego Związku Skautów Polski Walczącej w Pasłęku i Morągu. 16 X 1952 aresztowany, 20 VII 1953 skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Olsztynie na 12 lat (złagodzonych do lat 6) pozbawienia wolności, osadzony w AŚ w Pasłęku i Olsztynie, ZK w Barczewie i Iławie, obozie pracy w Rudzie Śląskiej (praca w kopalni), w ZK w Sosnowcu-Radosze, Rawiczu i Jaworznie, 5 V 1956 zwolniony na mocy amnestii. Od XII 1956 drużynowy Akademickiej Drużyny Harcerskiej przy UWr., współtwórca Akademickiego Ruchu Harcerskiego – ARHA we Wrocławiu. I 1959 – V 1961 współzałożyciel i prezes Studencko-Harcerskiej Spółdzielni Pracy Eweks tamże. 4 V 1961 aresztowany, 21 X 1961 skazany przez Sąd Wojewódzki we Wrocławiu na 2,5 roku pozbawienia wolności (dot. likwidacji spółdzielni, gdyż obawiano się, że może być bazą dla działalności opozycyjnej), osadzony w ZK we Wrocławiu, Wołowie i w Ośrodku Pracy Więźniów w Jaroszowie, w VI 1963 zwolniony warunkowo. 1963–1968 referent ds. organizacyjno-prawnych we Wrocławskim Przedsiębiorstwie Transportu Budownictwa Nr 2, 1 XI zwolniony dyscyplinarnie za odmowę napisania listu do żołnierzy polskich biorących udział w inwazji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji. XI 1968–1969 kierownik sekcji/pracowni badawczej Wojewódzkiej Spółdzielni Pracy Przeładunek we Wrocławiu, 1969–1972 kierownik w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Przedsiębiorstwie Kopalnictwa Rud Metali Nieżelaznych tamże, 1972 – 1980 działu organizacji pracy w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Oczyszczania Miast w Łodzi Oddział tamże.

1977–1980 kolporter niezależnych pism, m.in. „Biuletyn Informacyjny” KOR/KSS KOR, „Bratniak”, „Biuletyn Dolnośląski”. 1979–1980 współpracownik Klubu Samoobrony Społecznej we Wrocławiu; IX 1979 – 1991 w KPN (III 1989 – 1991 w Radzie Politycznej). 1979–1990 współpracownik redakcji, autor (ps. AL) w niezależnym piśmie „Biuletyn Dolnośląski”. II – III 1980 współorganizator bojkotu we Wrocławiu wyborów do Sejmu PRL i rad narodowych.

26–31 VIII 1980 udzielał prawnego wsparcia MKS we Wrocławiu. Od IX 1980 w „S”; od IX kierownik zespołu doradców prawnych MKZ we Wrocławiu/ZR Dolny Śląsk. 21–27 X 1980 rzecznik protestujących w czasie głodówki kolejarzy w Lokomotywowni PKP Wrocław Główny. 1980–1981 wykładowca Wszechnicy Związkowej „S” we Wrocławiu. W VI 1981 delegat na I WZD Regionu Dolny Śląsk, członek ZR; IX/X delegat na I KZD. 27 IX 1981 sygnatariusz deklaracji założycielskiej Klubów Służby Niepodległości, od XI organizator KSN we Wrocławiu. 1980–1981 współpracownik niezależnych pism, m.in. „Solidarność Dolnośląska”, „Tygodnik Solidarność”, „Z Dnia na Dzień”, X – XII 1981 autor i redaktor pisma „Semafor”.

13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia we Wrocławiu, Grodkowie, Strzelcach Opolskich, Nowym Łupkowie, Załężu k. Rzeszowa i Kielcach-Piaskach, 23 XII 1982 zwolniony. XII 1982 – XI 1985 autor (ps. Internowany 2), redaktor nacz. podziemnego pisma „Wiadomości Bieżące”. XII 1982 – 1990 bez stałego zatrudnienia. 1983–1990 członek zaprzysiężony SW (współredaktor pojedynczych n-rów „Biuletynu Dolnośląskiego”, „Z Dnia na Dzień”, organizator struktur SW). 1983–1989 gł. animator Chrześcijańskiego Uniwersytetu Robotniczego przy Duszpasterstwie Ludzi Pracy przy parafii św. Klemensa Dworzaka we Wrocławiu, 1983–1989 wykładowca w kościołach, DLP i KIK całej Polski. 30 X 1984 – 1985 członek Komitetu Obrony Praw Człowieka we Wrocławiu. W 1985 inicjator obchodów 50. rocznicy śmierci Marszałka Józefa Piłsudskiego (w ich ramach umieszczenia w kilkudziesięciu kościołach w całej Polsce tablic pamiątkowych i wygłaszania wykładów niepodległościowych). 11 XI 1985 zatrzymany po wykładzie w kościele św. Karola Boromeusza we Wrocławiu, 14 XI aresztowany, osadzony w AŚ i ZK we Wrocławiu, 11 VIII 1986 zwolniony, Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków postępowanie umorzył. 1986–1989 ponownie autor i redaktor nacz. „Wiadomości Bieżących”. W XII 1986 członek-założyciel Komisji Interwencji i Praworządności „S”; III 1987 – 1988 rzecznik KIiP „S” Dolny Śląsk. W l. 80. odbudowywał dolnośląską strukturę KPN; 1987–1990 redaktor podziemnego pisma „Konfederacja Dolnośląska”.

W wyborach 4 VI 1989 kandydat do Sejmu z listy KPN. 1990 stypendysta Instytutu Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku. 1990–1994 radny Rady Miejskiej Wrocławia z listy KPN (przew. Komisji Rewizyjnej). Od 1994 redaktor nacz. „Wrocławskiej Gazety Polskiej”. Od 1994 na emeryturze.

Autor kilkuset artykułów i kilkunastu książek nt. historyczne i komentujące wydarzenia bieżące m.in.: Józef Piłsudski. Życie – myśli – czyny (dwa wydania: b.r.w. i 1985), Kawalerowie Polski Niepodległej (1989); Komendanci Główni Armii Krajowej (1989), Naczelni Wodzowie Polski Niepodległej (1989), Polacy na przełomie XX i XXI wieku (t. 1–8, 1998–2009), Typy i typki postkomunizmu (t. 1–6,1997–2007), Józef Piłsudski (1867–1935) (2004), Generał Władysław Anders (2008), Kazimierz Pułaski (1745–1779) (2010).

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), laureat nagrody Polcul Foundation (1985).

15 V 1958 – 29 VI 1969 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO we Wrocławiu w ramach SAS/SOS/SOO krypt. Drużyna; 10 XII 1971 – 31 III 1978 w ramach KE krypt. Lipa; 15 IX 1980 – 31 VII 1984 przez Wydz. IIIA/Wydz. III/Wydz. V KW MO/WUSW w ramach SOR krypt. Doradca; 11 X 1984 – XI 1989 przez p. III DUSW we Wrocławiu-Krzykach/Inspektorat 2 WUSW we Wrocławiu w ramach KE/SOR krypt. Cichy.

Artur Adamski|Kamil Dworaczek

Solidarność Walcząca, KPN, Region Dolny Śląsk, Wrocław

Opcje strony