Łapczyński Kazimierz
Kazimierz Łapczyński, ur. 14 IV 1954 w Gruszkowie k. Krakowa. Ukończył ZSZ w Łapanowie (1973); w 1979 uzyskał tytuł mistrzowski kowala odkuwek swobodnie kutych.
1973-1974 I kowal (brygadzista) w Fabryce Samochodów Małolitrażowych w Skoczowie, 1976-1987 w Hucie im. Lenina w Krakowie-Nowej Hucie. 1973-1980 członek legalnych związków zawodowych, przewodniczący w Kuźni w HiL. 1976-1980 uczestnik odbywających się średnio co rok w HiL strajków ekonomicznych polegających na zatrzymaniu pracy; uczestnik mszy i demonstracji 3 V i 11 XI; 15 V 1977 uczestnik czarnego marszu – demonstracji po śmierci Stanisława Pyjasa.
Od 19 VIII 1980 organizator i lider akcji strajkowych w Kuźni HiL, następnie w całym Zakładzie Mechaniczno-Odlewniczym HiL. Od IX 1980 współorganizator i przewodniczący Komitetów Założycielskich „S” w Kuźni i w Zakładzie Mechanicznym, następnie przewodniczący Komisji Oddziałowej „S” w Kuźni oraz przewodniczący KZ Zakładu Mechaniczno-Odlewniczego. W 1981 współzałożyciel Młodzieżowej Spółdzielni Mieszkaniowej Hutników przy „S”. Członek Komitetu Robotniczego Hutników, w którego ramach przewodniczył Centrum Nr 1 (Centra 1, 2, 3, 4, 4a i 5, powołane w KRH w czasie gotowości strajkowej w III 1981, później funkcjonowały jako ogniwa systemu kolportażowo-informacyjnego).
13-16 XII 1981 uczestnik strajku w HiL. 16 XII 1981 – I 1982 w ukryciu (w mieszkaniu na Os. Młodości w Nowej Hucie). Od I 1982 współzałożyciel i członek (reprezentant Wydziału Mechanicznego HiL) Komitetu Ocalenia Solidarności, 30 IV 1982 współorganizator pierwszej od 13 XII 1981 demonstracji antyrządowej w Nowej Hucie, następnie do powstania Tajnej Komisji Robotniczej Hutników współorganizator większości manifestacji w Nowej Hucie. W VIII 1982 współzałożyciel i współorganizator działalności GROT, pierwszej tajnej struktury koordynującej podziemną działalność związkową w Nowej Hucie, oraz współzałożyciel i działacz Społecznego Funduszu Pomocy Pracowniczej. Kilkakrotnie zatrzymywany przez MO i SB (po raz pierwszy w IV 1982). 5 XI 1982 – II 1983 powołany do służby w Wojskowym Obozie Specjalnym nr 6 w Czerwonym Borze k. Łomży.
1988-1989 na emigracji zarobkowej w Austrii; od 1989 prowadzi własną działalność gospodarczą.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), Medalem Lex Veritas Iustitia (2011), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).
Kraków, Region Małopolska