Łącki Leonard
Leonard Łącki, ur. 30 XI 1938 w Siemiechowie k. Tarnowa. Ukończył Zasadniczą Szkołę Metalową przy Zakładach Mechanicznych w Tarnowie (1954).
1954-1980 tokarz, następnie mistrz w Zakładach Mechanicznych w Tarnowie (1975-1981 Fabryka Obrabiarek Specjalizowanych Ponar Tarnów); 1980-1981 mechanik w Spółdzielni Kółek Rolniczych w Wojniczu. W VI 1956 uczestnik akcji protestacyjnej w ZM Tarnów (wstrzymanie się od pracy) w solidarności z robotnikami Poznania. W XII 1970 uczestnik protestu (odejście od stanowisk pracy) w solidarności z robotnikami Wybrzeża. 1979-1989 współorganizator społecznie działającego w Tarnowie Ośr. Dokumentacji Czynu Niepodległościowego Tarnina.
26 VIII 1980 współorganizator (z Tadeuszem Krysą) i uczestnik strajku w FOS Ponar Tarnów. Od IX 1980 w „S”, przewodniczący Komitetu Założycielskiego w Spółdzielni Kółek Rolniczych w Wojniczu; X 1980 – III 1981 przewodniczący KZ. W 1981 współzałożyciel (z Ryszardem Strachem, Wacławem Mojkiem, Ryszardem Kacerem) KOWzP w Tarnowie. 1981-1982 pracownik FOS Ponar/Zakłady Mechaniczne Tarnów.
14-16 XII 1981 uczestnik strajku w ZM Tarnów. Wiosną 1982 współtwórca i członek Tymczasowej Tarnowskiej Komisji Koordynacyjnej „S”, następnie Tarnowskiej Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej „S” Robotników i Chłopów. 9 IX 1982 – VI 1987 inicjator układania krzyża kwietnego na placu katedralnym. Od 1982 na rencie, następnie na emeryturze. W 1982 założyciel i wydawca podziemnego pisma „Wolni i Solidarni”, współzałożyciel „Tarniny”. 1982-1989 organizator kolportażu i kolporter w Tarnowie i regionie podziemnych wydawnictw, (m.in. „Bez Dekretu”, „Tygodnika Mazowsze”, „Hutnika”, „Kurierka B”, „Tarniny”). Zaopatrywał się u: Anny Jamróz-Gastoł, Jerzego Lizaka, Grażyny Zielińskiej, Władysławy Szmit. Wielokrotnie zatrzymywany, poddawany rewizjom, 4-krotnie ukarany przez kolegium ds. wykroczeń grzywnami. 26 VIII 1983 zatrzymany, od 29 VIII aresztowany, przetrzymywany w AŚ w Tarnowie, 15 IX 1983 zwolniony, poddany dozorowi milicyjnemu. 23 II 1984 powtórnie aresztowany, przetrzymywany w ZK w Tarnowie, następnie w Załężu k. Rzeszowa, 28 VII 1984 zwolniony na mocy amnestii, 25 VIII postępowanie umorzono. 1983-1989 współorganizator Mszy za Ojczyznę; organizator manifestacji rocznicowych: 3 V, 15 VIII, 11 XI. W II 1985 współorganizator próby zorganizowania głodówki w tarnowskim kościele Miłosierdzia Bożego, następnie w III 1985 uczestnik głodówki rotacyjnej w kościele Narodzenia NMP w Krakowie-Bieżanowie. 1985-1987 zbierał informacje nt. osób zamordowanych w Katyniu i in. miejscach. 1985-1989 uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy; organizator pomocy represjonowanym i ich rodzinom. W 1986 współredaktor (z Karolem Krasnodębskim i Jerzym Szmidem) 2 nr. podziemnego pisma „Nadzieja”. VII 1987 – VII 1992 w KPN, od 1988 wiceszef Obszaru Tarnowskiego, odpowiedzialny za sprawy polityczne. Współorganizator manifestacji rocznicowych i happeningów, akcji ulotkowych i plakatowania; uczestnik spotkania dot. historii Polski w Makowie Podhalańskim; kolporter pism KPN „Opinia” i „Opinia Krakowska”. We IX 1988 członek Komitetu Założycielskiego „S” ZM (z K. Krasnodębskim, Tadeuszem Kurlejem, Marianem Pamułą).
1989-1991 członek KO „S” w Tarnowie; uczestnik kampanii wyborczej KO „S” (organizator spotkań, akcji plakatowania i ulotowych). Od 1989 przewodniczący lub wiceprzewodniczący Koła Emerytów i Rencistów „S” przy ZM Ponar. W 1995 organizator struktur ROP w Tarnowie. 1997-2001 organizator struktur AWS tamże.
Współautor publikacji ''Solidarność Tarnowska. Kalendarium 1981-1989'' (2010).
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2012).
13 VIII 1982 – 22 XI 1984 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO/WUSW w Tarnowie w ramach SOR krypt. Struktura; 30 XI 1984 – 3 VII 1985 w ramach KE; 28 II – 3 XII 1985 w ramach SOR krypt. Skrzynka; 7 V 1987 – 26 I 1990 przez Wydz. III WUSW w Tarnowie w ramach SOR krypt. Veto.
Region Małopolska, Tarnow