Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/17466,Malanowski-Andrzej.html
29.03.2024, 13:03

Malanowski Andrzej

Andrzej Malanowski, ur. 4 X 1940 w Mławie, zm. 25 VII 2010 w Warszawie. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Prawa i Administracji (1964), doktorat (1970).

1964–1988 pracownik naukowy Wydz. Prawa i Administracji UW (1987–1988 Instytutu Prawa Filii UW w Białymstoku), 1988–1990 bez zatrudnienia. 1952–1953 autor i kolporter w Mławie ulotek przeciw Józefowi Stalinowi i Bolesławowi Bierutowi, zatrzymany, usunięty ze szkoły. 1956–1958 w ZHP. Od 1966 w PZPR, I sekretarz i członek egzekutywy na Wydz. Prawa i Administracji, członek Komitetu Uczelnianego na UW. III 1968 osłaniał studentów rozchodzących się po wiecu, nagana partyjna. 1964–XII 1981 w ZNP, członek Rady Zakładowej i Zarządu Okręgu Warszawa.

1980–1981 uczestnik tzw. struktur poziomych PZPR, IV 1982 wystąpienie z partii. IX 1980 współinicjator przekształcenia ZNP w federację ZNP Nauka i ZNP Oświata, 1980–1981 wiceprezes Prezydium Rady Naczelnej ZNP Nauka, 1981 sekretarz ZNP Nauka, delegowany do prac nad projektem nowej ustawy o związkach zawodowych.

XII 1981–1989 członek podziemnej grupy związkowej ZNP, współautor listu do Biura Politycznego KC PZPR ws. rozwiązania Komitetu Uczelnianego, uczestnik spotkań, 1983–1988 delegat ZNP do Grupy Międzyzwiązkowej, uczestnik spotkań, sygnatariusz protestów, apeli i oświadczeń, 1984–1990 doradca samorządów robotniczych, wykłady nt. samorządności, m.in. w KIK; 1985–1986 autor publikacji (pod ps. Lex) w „Samorządnej Rzeczypospolitej”, 1986–1988 współzałożyciel podziemnego pisma „Nowy Ton”, przepisywacz, redaktor, redaktor techn., organizator druku i kolportażu, współorganizator niezależnych obchodów 1 V w Warszawie. 1987 współinicjator reaktywowania PPS, 1987–1991 w PPS, XI 1989 wiceprzew. Prezydium Tymczasowej Rady Naczelnej, XI 1987–X 1990 sekretarz Rady Naczelnej, 1988 współautor Programu Polskiej partii Socjalistycznej – propozycji do dyskusji, od XII 1989 członek wydz. zawodowego CKW, od X 1990 Rady Naczelnej, od X 1990 CKW, redaktor pisma PPS „Robotnik”. 1988 doradca podczas strajku w Hucie im. Marcelego Nowotki w Ostrowcu Świętokrzyskim. VIII 1988 uczestnik Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w Krakowie-Mistrzejowicach. Wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany. 1988 skazany na karę grzywny za posiadanie broni palnej, 13 III 1988 w czasie rozprawy rewizyjnej w Sądzie Wojewódzkim uniewinniony. Od 1987 członek redakcji „Robotnika. Pisma Łódzkiej Organizacji PPS”, 1988 redaktor „Informacji Komisji Interwencji i Praworządności”, w redakcji „Praworządności”. 1988–1989 członek KO przy Przew. NSZZ „S” Lechu Wałęsie. IV 1989 współzałożyciel Polskiego Funduszu Demokracji i Niepodległości. Uczestnik spotkań Klubu Myśli Politycznej w Toruniu, VI 1989 Kongresu Europejskiej Międzynarodówki Socjalistycznej w Sztokholmie, 1990 kongresu zjednoczeniowego PPS, członek Komisji Kongresowej. 1990–1991 doradca prezesa, nast. dyr. Dep. Kadr i Szkolenia w Głównym Urzędzie Ceł, 1991–1992 dziennikarz w „Nowej Europie”, 1992–1995 w Unii Pracy, członek Rady Krajowej, 1992–2006 dyr. Zespołu Podstawowych Praw i Wolności Obywatelskich w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich, od 2001 wykładowca w Szkole Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku Filia w Wyszkowie.

Autor publikacji naukowych z zakresu prawa pracy, m.in. Prawo pracy w PRL po zniesieniu stanu wojennego (pod ps. Andrzej Torf, Unia 1984), O zasadzie wolności związkowej. Konwencja nr 87 MOP (CDN 1983).

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2002) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).

18 XII 1987–5 V 1990 rozpracowany przez Wydz. Dep. III MSW; 5–10 V 1990 przez Wydz. III DOKPP MSW w ramach SOR krypt. Karierowicze.

Anna Grażyna Kister

Opcje strony