Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/17570,Matysiak-Maria-Olga.html
20.04.2024, 02:46

Matysiak Maria Olga

Maria Olga Matysiak (z d. Pietrowicz), ur. 23 XI 1957 w Poznaniu. Absolwentka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydz. Biologii i Nauk o Ziemi (1981).

W 1981 pracownik naukowo-techniczny na UAM.

Od IX 1981 zatrudniona w sekretariacie KZ „S” na UAM, członek „S”; współpracowniczka redakcji niezależnego pisma KZ „Serwis Informacyjny”, uczestniczyła w wydawaniu pisma KZ „Informator”, druków wewnętrznych, propagandowych, pisma „Solidarność Rolników Wielkopolski” (druk, zszywanie, pakowanie egz. do kolportażu, przewożenie nakładu, powielacza, materiałów drukarskich). XI/XII 1981 wspierała strajk solidarnościowy ze studentami WSI w Radomiu na UAM. Od XII 1981 pracowniczka Wydz. Biologii UAM.

W II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1982 współorganizatorka (z Januszem Matysiakiem, Jerzym Rychlewskim, Henrykiem Rychlewskim, Janem Kołodziejskim) podziemnej drukarni pism „Solidarni”, „Poznań” (organ TZR Wielkopolska), ulotek. 27 II 1983 aresztowana, przetrzymywana w areszcie KW MO w Poznaniu, następnie Komisariacie Dzielnicowym Poznań-Wilda, AŚ w Poznaniu, 26 VII 1983 zwolniona na mocy amnestii; zwolniona z pracy, w VIII 1983 ponownie przyjęta. 1983-1989 kolporterka podziemnych wydawnictw (m.in. NOWa, CDN, Suplement, Errata, Krąg, kaset audio).

29 VII 1982 – 16 XI 1983 rozpracowywana przez Wydz. V KW MO/WUSW w Poznaniu w ramach SOR krypt. Podziemie; 25 XI 1983 – VIII 1985 przez Wydz. III-1 WUSW w Poznaniu w ramach KE krypt. Pietra.

 

Aleksandra Pietrowicz

Opcje strony