Matyśkiewicz Zbigniew
Zbigniew Andrzej Matyśkiewicz, ur. 12 X 1960 w Bełchatowie. Ukończył Technikum Górnicze tamże (1981).
Od 1978 elektromonter w KWB Bełchatów/KWB Bełchatów SA w Rogowcu.
Od IX 1980 w „S”; od IV 1981 wiceprzew. Komisji Oddziałowej w Oddziale Utrzymania Ruchu Elektrycznego w KWB Bełchatów, 1980–1981 kolporter prasy niezależnej, m.in. „Solidarność Ziemi Łódzkiej”, „Tygodnik Solidarność”, książek, ulotek. 1981–1990 w KPN.
13 XII 1981 współorganizator MKS w Bełchatowie. 1981–1984 współzałożyciel i drukarz podziemnej Bełchatowskiej Oficyny Wydawniczej, m.in. Odezwy do mieszkańców Bełchatowa, „Solidarności Wojennej”. 1981–1989 kolporter i organizator kolportażu podziemnych pism: „Solidarność Wojenna”, „Solidarność Walcząca”, „Tygodnik Mazowsze”, „CDN Zwyciężymy” oraz książek, ulotek, znaczków poczt podziemnych, kalendarzy i kartek świątecznych, okazjonalnie przypinek i druków pielgrzymkowych. 16 IV 1982 aresztowany, osadzony w aresztach KM MO w Bełchatowie, KW MO w Piotrkowie Trybunalskim, 3 VIII 1982 skazany przez Sąd Wojewódzki w Piotrkowie Trybunalskim na 3 lata pozbawienia wolności, 31 VIII 1982 osadzony w ZK w Hrubieszowie, 23 VI 1983 zwolniony na mocy aktu łaski Rady Państwa. 1983–1989 uczestnik konspiracyjnych spotkań w Piotrkowie Trybunalskim, Łodzi i Bełchatowie, organizator i uczestnik manifestacji, akcji ulotkowych i plakatowych, malowania na murach, zbiórek funduszy na pomoc represjonowanym. 1983–1989 współorganizator i uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. przy kościele NMP w Bełchatowie. 1986–1988 wiceprzew. Rady Pracowniczej. Od X 1987 członek jawnego Komitetu Założycielskiego „S” (z Edwardem Olszewskim i Józefem Pólkowskim). 23 VIII 1988 organizator i członek KS w KWB Bełchatów.
IV 1989 – 1991 członek KZ, 1991–1995 przew., 1995–1996 wiceprzew., 1997–2004 przew. KZ, 2004–2014 przew. Międzyzakładowej Komisji „S” w KWB Bełchatów SA, od 1989 delegat na WZD Regionu Piotrków Trybunalski 1990–2002 członek Komisji Prawa przy Radzie Miejskiej w Bełchatowie, od 1992 Powiatowej Rady Zatrudnienia tamże. 1997–1999 w AWS.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), Krzyżem Wolności i Solidarności (2015).
1980–1985 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO/WUSW w Piotrkowie Trybunalskim/p. V RUSW w Bełchatowie w ramach SO krypt. Budosol; 1982 przez Wydz. III KW MO w Piotrkowie Trybunalskim w ramach SOS krypt. Łącznik; 1982–1983 przez Wydz. V KW MO w Piotrkowie Trybunalskim/p. V RUSW w Bełchatowie w ramach SOR krypt. Krata; 1982–1987 przez Wydz. V KW MO/WUSW w Piotrkowie Trybunalskim/p. V RUSW w Bełchatowie w ramach SO krypt. Witryt; 1983–1984 przez p. III RUSW w Bełchatowie w ramach SOR krypt. Transparent; 1987–1989 przez Wydz. V WUSW w Piotrkowie Trybunalskim w ramach SOR krypt. Kolporter; 1987–1989 przez Wydz. V WUSW w Piotrkowie Trybunalskim/p. V/Wydz. V RUSW w Bełchatowie w ramach SOR krypt. Optymiści.