Michalczyk Marian
Marian Michalczyk, ur. 29 I 1938 w Łagowie k. Staszowa. Ukończył Technikum Mechaniczne we Wrocławiu (1964).
1956–1958 ślusarz w Zakładach Przemysłu Lniarskiego Skarbków w Mirsku, 1959–1961 w Państwowej Fabryce Wagonów Pafawag we Wrocławiu, 1961–1994 frezer, kontroler jakości, programista maszyn obróbczych w Fabryce Automatów Tokarskich tamże.
26–31 VIII 1980 uczestnik strajku w zakładzie. Od IX 1980 w „S”; członek Komitetu Założycielskiego, przew. Komisji Wydziałowej Działu Technologii, od XII 1980 członek KZ.
14–18 XII 1981 uczestnik strajku w zakładzie, zwolniony z pracy, w I 1982 przyjęty ponownie, przeniesiony do działu produkcji. 29 VIII 1982 zatrzymany i pobity w KW MO we Wrocławiu, 31 VIII internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Strzelinie, 3 IX zwolniony. 1982–1989 członek (m.in. ze Stanisławem Chudzikiewiczem, Tadeuszem Gigielem, Józefem Makowskim, Józefem Saletą, Wiktorem Stasikiem, Stanisławem Strągiem) TKZ, koordynującej wydawanie zakładowego podziemnego pisma „Fatamorgana”; kolporter podziemnych pism, m.in. „Fatamorgana, „Solidarność FAT”, „Z Dnia na Dzień”, „Victoria”, „Solidarność Elwro”; uczestnik akcji ulotkowych w zakładzie. 1983–1989 działacz Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii św. Klemensa Dworzaka we Wrocławiu, współorganizator mszy za Ojczyznę.
1989–1994 w „S”, w 1989 członek Komitetu Organizacyjnego, nast. przew. Komisji Wydziałowej Działu Technologii i członek KZ w FAT. Od 1994 na emeryturze.