Morawiec Julian
Morawiec Julian, ur. 1 I 1934 w Radwanie k. Dąbrowy Tarnowskiej. Ukończył ZSZ w Grybowie (1952).
1952–1953 mechanik w Technicznej Obsłudze Rolnictwa w Tarnowie, 1956–1959 w Mostostalu w Krakowie (1957 wiceprzew. Rady Pracowniczej), 1959–1974 w Hucie im. Lenina, 1974–1976 ślusarz w USA, 1976–1985 w Krakowskich Zakładach Elektronicznych Unitra-Telpod.
IX 1980 organizator „S” w zakładzie pracy, od 8 I 1981 wiceprzew. KZ, delegat na I WZD Regionu Małopolska (10–12 VII 1981).
14–15 XII 1981 uczestnik strajku okupacyjnego w miejscu pracy, odpowiedzialny za zabezpieczenie bram oraz porządek w zakładzie (nie powołano komitetu strajkowego). Po załamaniu się strajku kilkakrotnie wzywany przez SB na przesłuchania i namawiany do współpracy. 31 XII 1981 aresztowany i postawiony (z Leszkiem Zielińskim i Janem Szwabowskim) w stan oskarżenia, skazany przez Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego na rok i 6 mies. pozbawienia wolności w zawieszeniu, 18 III 1982 odstąpiono od zawieszenia kary, jednak ze wzgl. na stan zdrowia nie został aresztowany, objęty amnestią z 22 VII 1983.
1985 wyjazd do RFN i pobyt w obozie dla uchodźców, od VI 1985 na stałe w USA, organizator i animator kultury polskiej na emigracji, członek klubu seniora Krakus przy Centrum Polsko-Słowiańskim w Nowym Jorku, polsko-amerykańskiej instytucji społeczno-kulturalnej. 2000 współorganizator obchodów w Nowym Jorku 20. rocznicy powstania „S”, 2001 – 20. rocznicy wprowadzenia w Polsce stanu wojennego.
Od 2005 na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2019).
18 I 1982–30 I 1984 rozpracowywany przez Wydz. V WUSW w Krakowie w ramach SOR krypt. Katoda.