Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Naimski Piotr

Piotr Aleksander Naimski, ur. 2 II 1951 w Warszawie. Ukończył VI LO tamże (1968), absolwent Wydz. Chemii Uniwersytetu Warszawskiego (1975), doktorat w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN (1981).

1965–1972 w 1. WDH, tzw. Czarnej Jedynce, od 1967 instruktor, 1971–1972 komendant szczepu. Współorganizator i członek (1969–1976) kręgu starszoharcerskiego Gromada Włóczęgów. XII 1970 dawca krwi dla ofiar protestów na Wybrzeżu, z Krzysztofem Łączyńskim rozdawał na warszawskim Starym Mieście ulotki wzywające do poparcia strajkujących. 1972–1973 we Francji. IX 1973–VI 1974 pracownik inżynieryjno-techn. Instytutu Fizyki Doświadczalnej UW. 1975–1979 pracownik naukowy i doktorant w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN (pozbawiony stypendium z powodów politycznych). 1975 zbierał podpisy pod listem protestacyjnym przeciwko zmianom w konstytucji. Wiosną 1976 współorganizator akcji w obronie relegowanych z uczelni studentów Jacka Smykała i Stanisława Kruszyńskiego. Od VII 1976 uczestnik akcji niesienia pomocy represjonowanym robotnikom z Ursusa i Radomia. Założyciel tzw. kartoteki ursuskiej – zbioru danych dot. ofiar represji władz. 23 IX 1976 współinicjator, współzałożyciel KOR/KSS KOR, IX 1976 współredaktor Apelu do społeczeństwa i władz PRL, skarbnik KOR (z Janem Józefem Lipskim). Od X 1977 członek Rady Funduszu Samoobrony Społecznej. 1976–1980 wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany, karany przez kolegia ds. wykroczeń. 16 V 1977 aresztowany, osadzony w AŚ Warszawa-Mokotów, 23 VII 1977 zwolniony na mocy amnestii. VIII 1977–III 1981 współtwórca, nast. członek redakcji, drukarz niezależnego pisma „Głos”, organizator drukarni Wydawnictwa Głos wydającej „Głos”, „Komunikat” KSS KOR oraz książki. III 1980 wzywał do bojkotu wyborów do Sejmu PRL.

2 IX 1980 z Ludwikiem Dornem, Urszulą Doroszewską, Marcinem Gugulskim, Jarosławem Kaczyńskim, Antonim Macierewiczem i Janem Olszewskim organizator (w mieszkaniu Zofii Banieckiej przy ul. Bednarskiej w Warszawie) punktu informacyjnego dla osób zakładających „S”. 4 IX 1980 uczestnik spotkania założycielskiego MKZ Mazowsze w Ursusie. X 1980–III 1981 członek Rady Programowej Ośrodka Badań Społecznych przy MKZ, nast. Regionie Mazowsze. 15 III 1981–VII 1984 stypendysta New York University Medical School (USA). 14 XII 1981–VII 1984 założyciel i członek (z Erykiem Chenowethem, Jakubem Karpińskim, Ireną Lasotą i Jerzym Warmanem) Komitetu Poparcia „Solidarności” w Nowym Jorku (The Committe in Support of Solidarity), organizator transportów sprzętu drukarskiego do kraju. 1981 założyciel i szef wydawnictwa Głos Publishing House w Nowym Jorku, udział w programach o sytuacji w Polsce w mediach amerykańskich i polonijnych Od 14 VII 1984 w kraju, redaktor, drukarz podziemnych pism: „Głos”, „Wiadomości”. 1984–1989 specjalista ds. diagnostyki medycznej w Klinice Endokrynologii CMKP w Szpitalu Bielańskim i nocny dyżurant w laboratorium szpitalnym w Dziecięcym Szpitalu Zakaźnym przy ul. Siennej w Warszawie. 1986 członek Rady Programowej Duszpasterstwa Ludzi Pracy w Archidiecezji Warszawskiej. 1987 z A. Macierewiczem założyciel stowarzyszenia niepodległościowego Wolność i Solidarność. I 1987–I 1988 udział w pracach Klubu Myśli Politycznej Dziekania.

1989 przeciwnik obrad Okrągłego Stołu, 1989–1992 współzałożyciel i dyr. Wydawnictwa Głos Głos "Głos", podtytuł: „Niezależny miesięcznik społeczno-polityczny”, pismo wydawane X 1977 – XII 1989 (z przerwą II 1981 – II 1982) w Warszawie z inicjatywy środowiska KSS KOR. Sp. z o.o. 1989–1992 współzałożyciel, członek ZChN, nast. Ruchu Katolicko-Narodowego. XII 1991–I 1992 wiceminister w MSW, II–VI 1992 szef UOP. 1992–1995 prezes Fundacji dla Zachowania Polskiego Dziedzictwa Głos, 1995–1998 współzałożyciel i członek Ruchu Odbudowy Polski. 1992–1996 prezes Klubu Atlantyckiego. 1995–2009 wykładowca w Wyższej Szkole Biznesu – National Louis University w Nowym Sączu, 2003–2009 prodziekan ds. ogólnych i studiów politologicznych Wydz. Studiów Politycznych tamże. 1999–2001 doradca premiera Jerzego Buzka ds. bezpieczeństwa. 2005–2007 sekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki i pełnomocnik rządu ds. importu surowców energetycznych, 2008–10 IV 2010 doradca szefa BBN. 2010–2011 think tanku ECR New Direction w Brukseli. 2011 współzałożyciel Ruchu Społecznego im. Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Od 2011 poseł z ramienia PiS, od 2013 członek PiS, od 2015 sekretarz stanu w KPRM, pełnomocnik rządu ds. strategicznej infrastruktury energetycznej.

Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2017), Krzyżem Średnim Orderu Węgierskiego (2016), Krzyżem Wielkim Królewskiego Norweskiego Orderu Zasługi (2016).

5 X 1976–15 III 1981 rozpracowywany przez Wydz. III/III-2 KS MO w Warszawie w ramach SOR krypt. Chemik; 19 I 1981–18 XI 1986 przez Wydz. XI/Wydz. II Dep. I MSW w ramach SMW krypt. Chemex; 1984–1990 przez Biuro Studiów SB MSW.

Grzegorz Wolk

Opcje strony

do góry