Napieralski Paweł
Paweł Napieralski, ur. 10
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1962 w Dopiewie k. Poznania. Absolwent Uniwersytetu in. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydz. Nauk Społecznych (1992, mgr 2006).
Po 13 XII 1981 uczestnik akcji ulotkowych, kolporter wydawnictw podziemnych: m.in. gdyńskiego dwutygodnika „Niepodległość”, „Bibuły”, pism krakowskich i warszawskich, kurier do Warszawy. W 1984 magazynier biblioteczny w Pedagogicznej Bibliotece Wojewódzkiej w Poznaniu. Od VI 1984 współtwórca Radia „S” Regionu Wielkopolska (współpracownicy: Jadwiga Sulikowska – kierownik, Przemysław Dębowski, Zofia Sokolnicka, Jarosław Urbański); emiter ok. 70 audycji, m.in. poświęconych zamordowaniu ks. Jerzego Popiełuszki, rocznicy powstania listopadowego, w niektórych spiker, współredaktor 4-5 tekstów z materiałów otrzymywanych od J. Sulikowskiej; z członkami grupy drukarz ulotek i innych wydawnictw okolicznościowych sygnowanych przez Agencję Informacyjną Radia „S” Regionu Wielkopolska; 28 XI 1984 po emisji jednego z programów aresztowany, przetrzymywany w AŚ w Poznaniu, 12 VII 1985 skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Poznaniu na 1,5 roku więzienia, osadzony w ZK w Strzelinie: pod koniec X 1985 skazany na 10 dni twardego łoża w izolatce, X/XI 1985 uczestnik 18-dniowej głodówki protestacyjnej, 3 XII 1985 zwolniony warunkowo po odbyciu 2/3 kary. Od 1986 współpracownik Solidarności Walczącej: kolporter dwutygodnika „Solidarność Walcząca” i „Czasu Kultury”, oraz Ruchu WiP: akcje ulotkowe, malowanie na murach.
W 1991 dziennikarz, reporter Radia „S” Poznań, 1991-1994 reporter działu społecznego, redaktor magazynu motoryzacyjnego w Radiu Merkury Poznań SA; 1998-1999 współpracownik m.in. miesięcznika „Bussinesman Magazine”; dziennikarz działu gospodarczo-ekonomicznego „Gazety Poznańskiej”, od 1998 z-ca kierownika działu dodatków, redaktor dodatków „Wokół Domu”, „Finanse”, 1998-2005 redaktor miesięcznika Wielkopolskiego Klubu Kapitału, 1999-2000 rzecznik prasowy Wielkopolskich Fabryk Mebli SA, 2000-2001 kierownik Biura Prasowego, rzecznik Wojewody Wielkopolskiego, 2001-2006 z-ca redaktora naczelnego, sekretarz redakcji „Przewodnika Katolickiego”, w 2006 redaktor naczelny „Tygodnika Rolniczego”, 2007-2008 pracownik Oddziałowego Biura Lustracyjnego IPN w Poznaniu. Od 2008 koordynator programu Poznań Europejska Stolica Kultury 2016.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2009).
Agnieszka Łuczak