Nowicki Marek Antoni
Marek Antoni Nowicki, ur. 5 III 1953 w Siemiatyczach. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Prawa i Administracji (1975).
1975–1981 aplikant i asesor prokuratorski w Wysokiem Mazowieckiem, nast. podprokurator w Prokuraturze Rejonowej dla Warszawy-Pragi Północ.
Od I 1981 w „S”, członek KKK „S” Pracowników Prokuratury, współpracownik Komisji Interwencji i Mediacji Regionu Mazowsze. 1 X – 12 XII 1981 radca prawny w Biurze Interwencji Ogólnopolskiego Komitetu Założycielskiego „S” RI.
Po 13 XII 1981 zwolniony z pracy. 1982–1989 autor w prasie podziemnej m.in. „KOS”, „Tygodnik Wojenny”, kolporter podziemnych wydawnictw: prasy m.in. „KOS”, „Tygodnik Mazowsze”, „Praworządność” i książek Wydawnictwa Krąg. 1982–1988 radca prawny m.in. w Autorskich Pracowniach Architektury w Warszawie. 1982 twórca Ośrodka Badań i Analiz OBA w Warszawie (m.in. przeprowadził ankietę o stosunku społeczeństwa do strajków i in. akcji protestacyjnych); 1982–1989 współzałożyciel, członek Komitetu Helsińskiego w Polsce, współautor wszystkich raportów, w tym o łamaniu praw człowieka w stanie wojennym na Konferencję Madrycką KBWE (1983). 1982–1990 doradca „S” w regionach Śląsko-Dąbrowskim, Podbeskidzie i Mazowsze. 25 VI 1986 zatrzymany po rewizji mieszkania. Od 1988 członek Izby Adwokackiej w Warszawie. VIII 1988 doradca MKS podczas strajku w kopalni Manifest Lipcowy w Jastrzębiu-Zdroju.
1989 doradca „S” podczas obrad okrągłego stołu w tzw. podstoliku górniczym. 1989 członek komisji wymiaru sprawiedliwości KO przy Przew. „S” L. Wałęsie, współzałożyciel Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka w Polsce, współpracownik Centrum Obywatelskich Inicjatyw Społecznych Solidarności; 1989–1991 rzecznik Komitetu Helsińskiego w Polsce; od 1990 współzałożyciel Sekcji Polskiej Międzynarodowej Komisji Prawników, wieloletni członek zarządu; 1990–1993 członek Komitetu Wykonawczego Międzynarodowej Helsińskiej Federacji Praw Człowieka (IHF) w Wiedniu. 1990–1991 członek kolegium redakcyjnego „Tygodnika Solidarność”; od 1990 członek komitetu redakcyjnego pisma Adwokatury Polskiej „Palestra”. 1990–1993 członek Komitetu Wykonawczego IHF (1991 – 1993 p.o. prezydenta); praktyka adwokacka w zespole adwokackim w Warszawie. 1990–2000 współzałożyciel, przew. Komisji Praw Człowieka przy Naczelnej Radzie Adwokackiej, 1995–1998 członek Naczelnej Rady Adwokackiej. 1993–1999 członek Europejskiej Komisji Praw Człowieka w Strasburgu; 2000–2005 rzecznik Praw Obywatelskich w Kosowie z ramienia ONZ; 2003–2006 członek Sieci Niezależnych Ekspertów Unii Europejskiej ds. Praw Podstawowych; 2003–2008 prezes IHF, od 2008 członek Rady Fundacji, od 2012 jej przew. Członek Kapituły Nagrody Praw Człowieka im. Vaclava Havla Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. Od I 2008 przew. Komisji Doradczej ONZ ds. Praw Człowieka w Kosowie. Ekspert Rady Europy i OBWE. 2007–2013 wykładowca Collegium Civitas w Warszawie, 2014–2015 Krajowej Szkoły Administracji Publicznej tamże.
Autor wielu książek i publikacji z dziedziny praw człowieka w kraju i za granicą; publikował m.in. w „Tygodniku Solidarność”, „Rzeczpospolitej”, „Tygodniku Powszechnym”, „Gazecie Prawnej”. Autor m.in. komentarza do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka „Wokół Konwencji Europejskiej”.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), laureat nagrody Polcul Foundation (1984).
30 X 1984 – 19 IX 1989 rozpracowywany przez Wydz. II Dep. III/Dep. OKPP MSW w ramach SOR krypt. Madryt.
Katowice, Region Mazowsze, Warszawa, Region Śląsko-Dąbrowski, Jastrzębie-Zdrój, Region Podbeskidzie, Bielsko-Biała, Komitet Helsiński