Okoński Zbigniew
Zbigniew Okoński, ur. 26 I 1929 w Bydgoszczy, prawnik.
1963-1982 radca prawny w PKS Konin, KWB Konin, w latach 70. sędzia w Kole. Od 1946 w OMTUR, od 1951 w ZMP, od 1955 członek Związku Prawników Polskich. Członek Rady Zakładowej ZZ Górników w KWB Konin. 1956-1959 rozpracowywany przez Wydz. II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. KW MO w Poznaniu w ramach sprawy agenturalno-grupowej nr 47 krypt. Pomocnicy (w związku z procesami po Czerwcu ʼ1956), 24 VII – 22 X 1971 przez KP MO Konin w ramach KE krypt. Radca (z powodu pomocy prawnej udzielanej księżom z Konina i okolic w załatwianiu odwołań od decyzji władz powiatowych w sprawie organizacji punktów katechetycznych).
Od IX 1980 „S”, od 20 X 1980 wiceprzewodniczący KZ w KWB Konin, członek MKZ w Koninie; od I 1981 członek Prezydium MKZ, uczestnik prac Sekcji propagandy i informacji. W 1981 redaktor niezależnego pisma MKZ „Solidarność Ziemi Konińskiej”. 6–8 VI 1981 delegat na I WZD Regionu Konin, członek Prezydium ZR, od 12 VI 1981 przewodniczący Sekcji Praworządności. Od 5 IV 1981 członek Komitetu Założycielskiego Konińskiego Klubu Katolików, wiceprzewodniczący Klubu i szef sekcji koordynacyjno-informacyjnej.
13 XII 1981 uniknął internowania z powodu pobytu w sanatorium, 10 V – 29 XI 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Mielęcinie k. Włocławka i Kwidzynie. W latach 80. członek Konfraterni im. ks. Jerzego Popiełuszki przy parafii św. Wojciecha w Koninie, współzałożyciel i uczestnik spotkań w ramach Katolickiego Klubu Dyskusyjnego, którego działalność zawieszono 2 V 1988, członek Klubu Politycznego Ład i Wolność. W VIII 1988 członek jawnego Komitetu Założycielskiego „S” Pracowników KWB Konin. Od 15 IV 1989 przedstawiciel TZR „S” w Komitecie Obywatelskim „S” w Koninie.
Obecnie na emeryturze.