Osęka Andrzej
Andrzej Osęka, ur. 3 XII 1932 w Warszawie. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, kierunek historia sztuki (1955).
Od 1959 członek SDP, 1980–1981 w Radzie Głównej; 1968–1982 członek ZLP.
1955–1956 współpracownik „Po Prostu”, 1955–1962 pracownik „Przeglądu Kulturalnego”, 1965–1981 „Kultury” w Warszawie; 1978–1982 współpracownik Konwersatorium Doświadczenie i Przyszłość.
Od IX 1980 w „S”; 1981 członek Zespołu ds. Kultury Regionu Mazowsze.
12 XII 1981 współautor rezolucji Kongresu Kultury Polskiej postulującej kontrolę mediów przez SDP. 1982 uczestnik Zespołu ds. Kultury RKW Regionu Mazowsze, 1983–1989 członek Komitetu Kultury Niezależnej; juror Nagród Kulturalnych „S”; 1982–1989 autor w podziemnych pismach: „IKS”, „Jesteśmy”, „KOS”, paryska „Kultura”, „Tygodnik Mazowsze”, „Wezwanie” (ps. Adam, B., JS, Jan En., Paweł Morga, Jan Saber, Paweł Sanocki, Jan Sobański, Paweł Sochacki, Marcin Sosnowski, Piotr Suchocki, Julian Tyński). 1983–1991 współzałożyciel (z Martą Fik), redaktor pisma „Kultura Niezależna”. 1983 współautor listu otwartego ludzi kultury protestującego przeciwko ukrywaniu przez władze zabójców Grzegorza Przemyka. 1986–1989 członek konsorcjum OKN-o. Współautor Raportu: Polska 5 lat po sierpniu (Wers, 1985), autor szkicu Kryzys sztuki i nadzieja (1985), Siedem dróg sztuki współczesnej (1987).
Od 1992 redaktor „Gazety Wyborczej”.
Autor i współautor wielu książek, m.in. 100 najsłynniejszych obrazów (1990), Jawa czy sen (1995), Nikifor (2000).
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011).