Ostrowski Grzegorz Stanisław
Grzegorz Stanisław Ostrowski, ur. 8 V 1960 w Bydgoszczy. Ukończył Zasadniczą Szkołę Budowy Okrętów w Szczecinie (1976).
1976-1981 monter w Stoczni Szczecińskiej im. A. Warskiego.
W VIII 1980 uczestnik strajku okupacyjnego w Stoczni. Od 1980 członek Polskiej Socjalistycznej Partii Pracy w Szczecinie (założonej w III 1980 w Paryżu przez Edmunda Bałukę). Od IX 1980 w „S”. 1981-1982 operator urządzeń mechanicznych w Zarządzie Portu Szczecin-Świnoujście.
12/13 XII 1981, po krótkim pobycie w AŚ w KW MO w Szczecinie, internowany w Ośr. Odosobnienia w Goleniowie, 12 I – 30 IV 1982 w Wierzchowie; 2 I 1982 współautor (z Andrzejem Lipskim) odezwy do mieszkańców i zakładów pracy Szczecina z apelem o stawianie biernego oporu wobec zarządzeń WRON; 13 II 1982 pobity w Wierzchowie. 3 V 1982 uczestnik demonstracji patriotycznej i zajść ulicznych w Szczecinie, 7 V 1982 postawiony przed kolegium ds. wykroczeń za lekceważenie godziny milicyjnej, 8 V – 14 VI 1982 ponownie internowany w Wierzchowie. Po zwolnieniu organizator nieformalnej grupy oporu (m.in.: Konrad Szulc, Ewa Szulc, Andrzej Lipski, Witold Romanowski, Ludmiła Romanowska, Tadeusz Lichota). Od 1982 członek Społecznego Komitetu Obrony Praworządności (założonego przez Jana Kosteckiego). 1983-1985 pracownik fizyczny na budowie Wyższego Seminarium Duchownego w Szczecinie. Kolporter podziemnych wydawnictw „S”, KPN, „Robotnika Pomorza Zachodniego”, „Biuletynu Informacyjnego PPSP”, „Szerszenia” (przedruki z wydania paryskiego). 21 IX 1983 organizator spotkania w swoim mieszkaniu w sprawie druku „Szerszenia” i „Biuletynu Informacyjnego” dla Słupska. 16 I 1984 aresztowany po rewizji w domu za sporządzanie ulotek i kolportaż nielegalnych wydawnictw, przetrzymywany w AŚ w Szczecinie do 26 VII 1984, 17 razy karany dyscyplinarnie, 9-23 VI 1984 podjął głodówkę. W III 1985 uczestnik głodówki w kościele w Krakowie-Bieżanowie. 7 IX 1985 sygnatariusz petycji Społecznego Komitetu Obrony Praworządności skierowanej do Prokuratury Generalnej i Sejmu PRL w sprawie bezprawnych działań aparatu przemocy wobec Mariana Jurczyka; uciekinier z konwoju aresztanckiego; nawoływał do bojkotu wyborów w 1985 (rozprowadzanie ulotek z Jerzym Zarębą). 10 X 1985 – 8 IV 1986 ponownie aresztowany, osadzony w AŚ w Nowogardzie, poddawany wielu szykanom (np. karze twardego łoża w zimnym pomieszczeniu). 1986-1988 dozorca w Państwowym Szpitalu Klinicznym nr 2 w Szczecinie. W 1987 organizator i współwykonawca wielu dużych akcji ulotkowych w Szczecinie (np. 26 V 1987 na głównej ulicy, k. kina Kosmos). Od jesieni 1987 członek reaktywowanej w Warszawie PPS i Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS w Szczecinie (z Aleksandrem Krystosiakiem i Władysławem Daniszewskim), organizator spotkań łączników Edmunda Bałuki z Janem Kosteckim i Zbigniewem Chendoszką, sekretarz Okręgowego Komitetu PPS, od IV 1989 członek jej Rady Naczelnej. Od 1988 pracownik w prywatnym zakładzie rzemieślniczym. 27 III 1989 uczestnik marszu wielkanocnego Ruchu WiP z własnymi hasłami i ulotkami z dodatku specjalnego „Robotnika Pomorza Zachodniego”, 14-15 IV 1989 uczestnik Kongresu PPS w Podkowie Leśnej.
Od VII 1989 przeciwnik rozwiązań Okrągłego Stołu i strategii Lecha Wałęsy oraz zwolennik tzw. grupy Mariana Jurczyka.