Encyklopedia Solidarności

Ryszard Pluciński, ur. 26 VI 1951 w Ostrowie Wlkp. Ukończył Technikum Kolejowe tamże (1972).

W l. 80. pracownik Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego w Ostrowie Wlkp.

Od IX 1980 w „S”, członek KZ.

Po 13 XII 1981 działacz podziemnych struktur „S” w ZNTK, 14 V 1982 internowany za namawianie do strajku w zakładzie (13 V 1982), osadzony w Ośr. Odosobnienia, następnie w AŚ w Ostrowie Wlkp., 19 V 1982 aresztowany, zwolniony 2 VI 1982. Zwolniony z pracy, kilka miesięcy bez zatrudnienia, następnie pracownik m.in. Poznańskiego Przedsiębiorstwa Instalacji Przemysłowych Oddział w Ostrowie Wlkp., Zakładu Rzemieślniczego w Gorzycach Wielkich, Zakładu Budownictwa Kolejowego PKP Poznań Wagonownia w Ostrowie Wlkp. Po uwolnieniu kontynuował działalność w „S” (m.in. wraz z ojcem, Tadeuszem Plucińskim), kolporter wydawnictw podziemnych; zatrzymywany i przesłuchiwany, kilkukrotne rewizje w mieszkaniu.

1989-2008 ponownie pracownik ZNTK (Wagon SA). 1989-2008 członek KZ w ZNTK Wagon SA, od 1992 wiceprzewodniczący Rady Pracowniczej, w 2003 wspierał uczestników strajku głodowego w obronie miejsc pracy w fabryce Wagon Ostrów WLKP. 1998-2002 i od 2006 radny powiatu ostrowskiego z listy PiS.

8 XII 1982 – 4 X 1984 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO w Siedlcach/p. V RUSW w Garwolinie w ramach KE krypt. Profesor; 27 IV 1983 – 4 VIII 1986 przez p. V KM MO/RUSW w Ostrowie Wlkp. w ramach KE krypt. Inspirator; 17 X 1985 – 8 XII 1988 przez Wydz. II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. WUSW w Siedlcach w ramach SO krypt. Turysta.

Grażyna Schlender