Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/18401,Romaszewska-Zofia.html
29.03.2024, 02:19

Romaszewska Zofia

Zofia Romaszewska (właśc. Irena Zofia), ur. 17 VIII 1940 w Warszawie. Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, kierunek fizyka (1963).

W 1956 uczestniczka organizowanej przez „Po Prostu” ogólnopolskiej konferencji nt. perspektyw ruchów młodzieżowych. W 1967 współinicjatorka akcji zbierania podpisów pracowników naukowych w obronie Adama Michnika zawieszonego w prawach studenta UW. 1969-1971 prowadziła w swoim mieszkaniu polityczne koło samokształceniowe. Od IX 1976 organizatorka zbiórek pieniędzy dla represjonowanych robotników Radomia i Ursusa (w grupie Mirosława Chojeckiego), po jego zatrzymaniu (1 X 1976) przejęła (z mężem Zbigniewem Romaszewskim) organizację wyjazdów do Radomia; współpracowniczka KOR, następnie KSS KOR, od 1977 kierownik (z mężem) Biura Interwencyjnego KOR, następnie KSS KOR, dokumentującego przypadki łamania praw człowieka, redaktor działu „Praworządność” w „Biuletynie Informacyjnym” KSS KOR.

We IX 1980 współautorka dokumentu ''Raport Madrycki. O przestrzeganiu praw człowieka i obywatela w Polsce''. Od IX 1980 w „S”, kierowała pracami Komisji Interwencji MKZ, następnie Regionu Mazowsze, inicjatorka reaktywowania stowarzyszenia opieki nad więźniami Patronat.

Po 13 XII 1981 w ukryciu, w 1982 współorganizatorka i spikerka pierwszego podziemnego Radia „S” (pierwsza audycja 12 IV), 5 VII 1982 aresztowana, osadzona w AŚ Warszawa-Mokotów, 17 III 1983 skazana w procesie Radia „S” wyrokiem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego na 3 lata więzienia, od V 1983 osadzona w ZK w Bydgoszczy-Fordonie, autorka „Listu otwartego o sytuacji aresztowanych w AŚ Warszawa-Mokotów” skierowanego do Sejmu PRL, w VII 1983 zwolniona na mocy amnestii. W IV 1985 wyjechała do USA, gdzie stworzyła Polski Fundusz Obrony Prawnej, który stanowił podstawę materialną powołanej w 1986 działającej jawnie Komisji Interwencji i Praworządności „S”; 1986-1989 członek KIiP „S”. 25-28 VIII 1988 współorganizatorka Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach.

Od 1989 dyr. Biura Interwencji Kancelarii Senatu, w I 1995 zwolniona. W 1990 w ramach Fundacji Praw Człowieka z mężem i współpracownikami przy współudziale litewskiego Sąjūdisu organizatorka II Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w Leningradzie (ZSRS), w 1998 współorganizatorka III Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w Warszawie. 1991-1993 sędzia Trybunału Stanu. Od 1995 w Stowarzyszeniu Komitet Polska-Czeczenia. 3 V 2000 współorganizatorka (z mężem) wystawy „Plakat i historia” na Kubie (wystawa antytotalitarna w wymowie, wywołała gwałtowną reakcję kubańskich władz komunistycznych). Od 2002 na rencie.

Laureatka Nagrody Praw Człowieka Fundacji Aurora przy Uniwersytecie Stanforda w Kalifornii (1987). Odznaczona Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (2006), w VI 2007 – IX 2010 w składzie Kapituły Orderu, 2008-2010 Kanclerz.

29 V – 13 XII 1974 rozpracowywana przez Wydz. IV Dep. II MSW w ramach SOS krypt. Rodzina; od 2 III 1977 przez Wydz. III/ III-2 w ramach SOS/SOR; 19 X 1978 – 26 X 1989 przez Wydz. III-2 KS MO/Wydz. IX/II Dep. III MSW w ramach SOS/SOR krypt. Graf.

 

Mirosława Łątkowska|Adam Borowski

Opcje strony