Samsonowicz Henryk Bohdan
Henryk Bohdan Samsonowicz, ur. 23 I 1930 w Warszawie. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Humanistyczny (1950), doktorat (1954), habilitacja (1960), prof. (1980).
1956–1982 w PZPR (usunięty); członek PTH, 1978–1982 prezes.
Od 1950 pracownik naukowy UW, 1967–1970 prodziekan Wydz. Historycznego, 1970–1973 dziekan, 1975–1978 dyr. Instytutu Historycznego. 1980–1982 rektor UW.
W III 1968 obrońca studentów IH UW zagrożonych relegowaniem z uczelni przed komisją dyscyplinarną UW, m.in. Adama Michnika.
Od 1980 w „S”.
Od 1982 członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Członek Społecznego Komitetu Nauki. Współautor opracowania Raport. Polska 5 lat po sierpniu (Wers 1985). 1988–1990 członek KO przy Przew. „S” L. Wałęsie, przew. Komisji Nauki i Oświaty.
1989 uczestnik obrad plenarnych okrągłego stołu, przew. w podzespole ds. oświaty, nauki i postępu technicznego. 1989–1991 minister edukacji narodowej. Od 1991 pracownik naukowy Akademii Humanistycznej im. A. Gieysztora w Pułtusku, członek Senatu i Rady Naukowej Wydz. Historycznego. 1991–1996 wiceprzew. Komitetu Badań Naukowych. Od 1993 członek PAU, od 1994 w PAN, członek prezydium PAN. 1999–2006 przew. Wydz. I Nauk Społecznych PAN.
Autor ok. 800 prac naukowych, m.in.: Późne średniowiecze miast nadbałtyckich. Studia z dziejów Hanzy nad Bałtykiem w XIV–XV w. (1968), Złota jesień polskiego średniowiecza (1971), Tysiącletnie dzieje (z Januszem Tazbirem, 1997), Historia Polski do roku 1795 (2000). W 1975 organizator pierwszej olimpiady historycznej.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1998), Orderem Orła Białego (2010), Orderem Legii Honorowej (1984).
30 I 1982 – 23 IX 1989 rozpracowywany przez Wydz. III KS MO/SUSW w ramach SOS/KE krypt. Goliat.