Selwa Jan Władysław
Jan Władysław Selwa, ur. 18 IX 1925 w Horożance k. Tarnopola (obecnie Ukraina). Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydz. Prawa (1951); w 1962 doktorat.
1950-1991 pracownik naukowy Wydz. Prawa UWr; 1961-1962 radca prawny Przemysłu Mięsnego we Wrocławiu. Znawca prawa rolnego, w 1972 uczestnik prac i współautor Komisji Kodeksu Rolnego, utworzonej przez premiera Piotra Jaroszewicza (prace nad równouprawnieniem rolników indywidualnych, spółdzielni i PGR-ów). W III 1968 uczestnik manifestacji we Wrocławiu.
Od IX 1980 w „S”; do XI 1980 przewodniczący Komisji Wydziałowej na Wydz. Prawa UWr. 29 IX 1980 sygnatariusz porozumień górników lubińskich z wicepremierem Tadeuszem Grabskim. X 1980 – XII 1981 doradca Sekcji Rolnej przy MKZ, następnie ZR oraz „S” w Wałbrzychu. W X 1980 inicjator i autor statutu Wszechnicy Robotniczej oraz cyklu wykładów dla działaczy „S”. 20 XII 1980 uczestnik ogólnopolskiej narady delegatów MKZ we Wrocławiu o reformie rolnictwa. Od I 1981 współorganizator Zrzeszeń Rolników Indywidualnych w woj. wrocławskim i wałbrzyskim, które doprowadziły do rejestracji „S” RI; od II 1981 członek Tymczasowego Prezydium „S” RI. 14 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 współinicjator Akademickiego Biura Pomocy Wsi we Wrocławiu. W 1981 autor tekstów w niezależnej „Solidarności Dolnośląskiej”, założyciel i członek zespołu redakcyjnego pisma „S” RI Dolny Śląsk „Nasza Ziemia”.
Po 13 XII 1981 przeciwnik działalności podziemia.
W 1989 przeciwnik Okrągłego Stołu. W l. 90. w PSL w Żaganiu, 2-krotnie członek Zjazdu Wojewódzkiego PSL w Zielonej Górze.
Współautor (wraz z Andrzejem Stelmachowskim) podręcznika akademickiego z prawa rolnego i rolniczych spółdzielni produkcyjnych oraz wielu artykułów w prasie fachowej.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1973) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1983).