Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/18557,Seniuta-Aleksander-Eugeniusz.html
28.03.2024, 17:38

Seniuta Aleksander Eugeniusz

Aleksander Eugeniusz Seniuta, ur. 27 II 1930 we Lwowie (obecnie Ukraina), zm. 31 III 1998 w Brukseli. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydz. Prawa (1962); doktorat (1971).

W czasie okupacji we Lwowie uczestnik tajnych kompletów w jego domu rodzinnym, członek Szarych Szeregów. Od V 1945 w Bytomiu, od 1948 we Wrocławiu, gdzie wiosną 1950 założył (z Andrzejem Korsakiem) organizację podziemną Armia Krajowa; używał ps. Krzysztof. W VII 1950 z innymi członkami organizacji aresztowany, 19 I 1951 skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy we Wrocławiu na 14 lat więzienia, osadzony w ZK w Rawiczu, Nowogardzie i szpitalu więziennym w Szczecinie (gruźlica); w XI 1956 zwolniony. Od 1962 pracownik naukowy UWr.

Od IX 1980 doradca MKZ „S” we Wrocławiu, następnie ZR Dolny Śląsk, wykładowca Wszechnicy „S” we Wrocławiu, autor artykułów i komentarzy prawnych w prasie niezależnej (m.in. „Solidarności Dolnośląskiej” i „Tygodniku Solidarność”), ekspert, konsultant i mediator w sporach prawnych i organizacyjnych, m.in. w Bolesławcu, Głogowie, Jeleniej Górze, Legnicy, Lubinie i Nowej Soli. Współautor projektu (z Kazimierzem Pieprzem) i zwolennik utworzenia makroregionu „S” Dolny Śląsk. Od III 1981 członek Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych przy MKZ/ZR. Od VII 1981 członek Komisji Zjazdowej ZR, od 28 VII 1981 sekretarz Krajowej Komisji Wyborczej „S” w Gdańsku (tamże członek stałego zespołu roboczego z Edwardem Kalbarczykiem, Januszem Kornalewskim, Zygmuntem Marią Przetakiewiczem) oraz na I KZD.

14-17 XII 1981 uczestnik strajku w Państwowej Fabryce Wagonów Pafawag we Wrocławiu, 17 XII 1981 zatrzymany podczas kolejnej pacyfikacji strajku przez ZOMO przetrzymywany w ZK we Wrocławiu, 24 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Grodkowie, 3 XII 1982 zwolniony; objęty zakazem prowadzenia zajęć ze studentami.

Od III 1983 pobyt w Algierii (w związku z pracą żony) i we Francji. Od VIII 1983 współpracownik, następnie pracownik Biura Koordynacyjnego „S” w Brukseli. W XII 1983 autor 500-stronicowego raportu o sytuacji w Polsce dla Komisji Badawczej Międzynarodowej Organizacji Pracy ws. Polski. Po przekazaniu przez MOP kopii raportu rządowi PRL wszczęto przeciwko niemu w kraju postępowanie karne. Pozostał na emigracji; 1987-1989 na zasiłku socjalnym z przyczyn zdrowotnych, od 1989, po nadaniu obywatelstwa belgijskiego, na zasiłku dla niepełnosprawnych.

Na początku l. 60. rozpracowywany przez gr. IV Wydz. III KW MO we Wrocławiu w ramach SOR krypt. Pigmeje; 6 IV – 19 XI 1981 przez Wydz. IIIA KW MO we Wrocławiu w ramach SOS krypt. Par.

Wojciech Trębacz

Opcje strony