Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/18779,Spychalski-Miroslaw.html
19.03.2024, 11:21

Spychalski Mirosław

Mirosław Spychalski, ur. 10 XI 1959 we Wrocławiu. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, kierunek filologia polska (1986).

1979–1980 działacz SKS we Wrocławiu, współorganizator biblioteki SKS, twórca niezależnego wydawnictwa kasetowego Nifon; wiosną 1980 relegowany z uczelni, w 1981 ponownie przyjęty na studia po zdaniu egzaminu wstępnego. W III 1980 uczestnik akcji ulotkowej wzywającej do bojkotu wyborów do rad narodowych i Sejmu PRL.

W II 1981 współzałożyciel (z Jarosławem Świątkiem) niezależnego pisma NZS UWr. „Komunikat”. II 1981 – V 1981 zatrudniony w MKZ we Wrocławiu, m.in. jako redaktor techn. niezależnego pisma „Solidarność Dolnośląska”.

13–21 XII 1981 współorganizator Akademickiego Ruchu Oporu NZS we Wrocławiu. 21 XII 1981 zatrzymany, 22 XII internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia we Wrocławiu i w Grodkowie (26 IV – 25 V 1982 przebywał w szpitalu ZK we Wrocławiu), 11 VI 1982 zwolniony. 1982–1984 działacz ARO, członek podziemnego Zarządu Uczelnianego NZS UWr. I 1983 – VII 1985 członek Senatu UWr., Klubu Senatorów Studenckich tamże. 1983–1984 redaktor nacz., autor (ps. M. Marecki) podziemnego pisma NZS UWr. „Komunikat”. W V 1985 współorganizator studenckiej akcji protestacyjnej przeciwko nowelizacji ustawy o szkolnictwie wyższym, 29 V 1985 wiecu studentów na UWr oraz audycji podziemnego Radia NZS (z Rafałem Guzowskim). 1985–1988 wykładowca tzw. Latającego Uniwersytetu. 1986 – 1 XII 1988 menedżer grupy Nie Samym Teatrem we Wrocławiu. 1986–1987 redaktor, autor (ps. Maciej Grodowski, Marek Rozbicki) podziemnego pisma „Gazeta Akademicka”. 1986–1999 działacz Solidarności Polsko-Czechosłowackiej/Solidarności Polsko-Czesko-Słowackiej. 6 IV 1987 zatrzymany, ukarany grzywną przez kolegium ds. wykroczeń. 1987–1988 redaktor Wydawnictwa Muzeum Narodowego tamże. W 1987 współzałożyciel, redaktor podziemnego pisma literackiego „Kontur”. 1987–1993 redaktor undergroundowego pisma „brulion”. 1988–1992 przebywał za granicą: współpracownik nowojorskiej redakcji RWE, pracownik Księgarni Polskiej w Nowym Jorku i współpracownik nowojorskiego „Nowego Dziennika”.

1993–1995 realizator filmów dokumentalnych, autor „Gazety Wyborczej” i „Frondy”, 1995–1996 redaktor nacz. programu Pegaz TVP, 1996–1998 z-ca szefa Redakcji Programów Kulturalnych TVP, 1999–2002 kierownik Redakcji Kulturalnej TVP Wrocław, od 2002 dziennikarz TVP, 2004–2009 redaktor „Telewizyjnych Wiadomości Wiadomości „Wiadomości”, biuletyn wydawany przez podziemną „S” Regionu Mazowsze w Warszawie 15 XII 1981 – 1 IV 1990. Literackich”, 2006–2009 dziennikarz „Dziennika Polska. Świat. Europa”, od 2016 dyr. Oddziału TVP Wrocław. 2009–2016 juror Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Od V 2018 członek Dolnośląskiej Wojewódzkiej Rady Konsultacyjnej do Spraw Działaczy Opozycji Antykomunistycznej oraz Osób Represjonowanych z Powodów Politycznych.

Autor i współautor filmów dokumentalnych, m.in. Przepompownia (1994), Właściwie mój życiorys przepadł (2003) oraz słuchowisk radiowych. Autor książki Próba ucieczki (1989); współautor (z Mirosławem Jasińskim) Opowieści heroicznej (1989) oraz (z Jarosławem Szodą) Mówi Karpowicz (2005).

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).

18 XII 1985 – 22 IV 1987 rozpracowywany przez Wydz. III-1 WUSW we Wrocławiu w ramach SOS krypt. Konik.

Ewa Chabros

Opcje strony