Stecewicz Andrzej Kazimierz
Andrzej Kazimierz Stecewicz, ur. 7 VIII 1933 w Wilnie. Absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Wydz. Pedagogiki (1956), doktorat z surdopedagogiki (1983). 1943–1944 aresztowany przez Gestapo, osadzony w więzieniu w Lidzie (ob. Białoruś), I 1944 uwolniony w akcji odbicia więźniów przez AK. 1950–1951 goniec w Urzędzie Morskim w Szczecinie, 1951–1952 kierownik referatu ds. kultury w Urzędzie Wojewódzkim tamże, 1956–1966 nauczyciel-wychowawca w Państwowym Zakładzie Wychowawczym dla Dzieci Głuchych. Od 1967 kierownik poradni w ZOZ Wojewódzkim Ośrodku Opieki nad Matką, Dzieckiem i Młodzieżą, równolegle w l. 1963– 1965 organizator i kierownik Poradni dla Dzieci i Młodzieży z Wadami Słuchu (społecznie). 1965–1991 kierownik Wojewódzkiej Poradni Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży z Wadami Słuchu/od 1991 Specjalistycznej Poradni/od 2007–2015 dyr. PZG Centrum Diagnozy i Rehabilitacji Dzieci, Młodzieży i Osób Dorosłych z Uszkodzonym Słuchem im. Marii Góralówny. 1972–2016 prezes (społecznie) Zarządu Oddziału Wojewódzkiego Towarzystwa Walki z Kalectwem, 1976–1984 członek Prezydium Zarządu Głównego TWK. 1976–1982 z rekomendacji prof. Leona Kaczmarka założyciel i prezes Oddziału Zachodniopomorskiego Polskiego Towarzystwa Logopedycznego. 1956–1957 organizator drużyn i szczepu harcerzy głuchych Nieprzetarty Szlak, 1960 protestu przeciwko zwolnieniu z przyczyn politycznych komendanta hufca Telesfora Badetki; 1956–X 1957 członek Szczecińskiego Klubu Katolików (aktywny członek zarządu). Od 1976 w kontakcie z KOR, od 1978 z ROPCiO, 1979 współorganizator wykładu Leszka Moczulskiego u o.o. pallotynów w Szczecinie. 26–30 VIII 1980 uczestnik protestu solidarnościowego w kierowanej przez siebie WPRDiMzWS, wspomagający strajkujących w Stoczni Szczecińskiej im. A. Warskiego, obserwator i realizator nagrań przebiegu rozmów MKS z Komisją Rządową w gł. sali negocjacyjnej. Od IX 1980 w „S”. Po 13 XII 1981 opozycjonista prowadzący działalność indywidualnie: organizator środków finansowych dla poszkodowanych nauczycieli akademickich i ich rodzin, pracodawca relegowanej z uczelni, więzionej działaczki NZS Teresy Hulboj, zwolnionych z pracy bez prawa wykonywania zawodu Sylwii Wójcik, Stanisława Filusa; 1982–1989 uczestnik kontrpochodów i manifestacji patriotycznych, organizator powielania podziemnych materiałów opozycji; kolporter podziemnych wydawnictw (NOW-ej, Kręgu, „Tygodnika Mazowsze”, „BiS‑u”, „Obrazu”, okolicznościowych ulotek) w środowisku inteligencji katolickiej, księży, studentów seminarium duchownego. 2003–2015 wojewódzki koordynator Programu Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży z Wadą Słuchu przy Polskim Komitecie Audiofonologii. Autor ponad 50. publikacji naukowych z surdopedagogiki, organizator wielu konferencji naukowych, w tym 9 międzynarodowych. Członek honorowy Polskiego Komitetu Audiofonologii (2004), Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem (2012). Laureat m.in. Nagrody im. ks. Bolesława Domańskiego, przekazanej na Dom Samotnej Matki w Szczecinie (1996), Caritas Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej (2018). Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998).