Szczepanowski Wojciech
Wojciech Szczepanowski, ur. 14
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1945 w Wieliczce. Absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydz. Prawa (1967); w 1989 ukończył aplikację radcowską przy Okręgowej Komisji Arbitrażowej w Zielonej Górze; absolwent studiów podyplomowych w Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu, Wydz. Finansów i Bankowości (1997).
1967-1982 zatrudniony w Stowarzyszeniu PAX w Zielonej Górze, następnie w Gorzowie Wlkp.; 1975-1979 przewodniczący Oddziału Wojewódzkiego Stowarzyszeniu PAX w Gorzowie Wlkp.; od 1977 uczestnik nurtu reformatorskiego w PAX (we współpracy z Janem Królem, Romualdem Szeremietiewem). W 1982 zwolniony z pracy, usunięty z PAX; następnie zatrudniony jako instruktor oświaty zdrowotnej w Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Gorzowie Wlkp.
Od IX 1980 w „S”; przewodniczący KZ przy gorzowskim oddziale redakcji „Słowa Powszechnego”; współredaktor pierwszych nr. niezależnego pisma „Solidarność Gorzowska” Regionu Gorzów Wlkp. (we współpracy z Jerzym Bozackim, Grzegorzem Fronckiewiczem, Kazimierzem Godlewskim, Jerzym Klincewiczem, Ireneuszem Meresem, Grażyną Pytlak, Jerzym Sikorą); współpracownik niezależnego tygodnika ZR Pomorza Zachodniego„Jedność” (we współpracy z Leszkiem Dlouchym, Tadeuszem Dziechciowskim).
Po 13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Wawrowie k. Gorzowa, następnie w Głogowie, 26 II 1982 zwolniony. Od 1983 współpracownik RKW „S” Regionu Gorzów Wlkp., współorganizator przygotowania do druku wydawnictw podziemnych (we współpracy ze Zbigniewem Bełzem, Józefą Lenartowicz, G. Pytlak, Rafałem Zapadką, Stanisławem Żytkowskim); redaktor i autor (ps. Gorzowski, Ostoja) podziemnego pisma RKW „Feniks”; 1988-1990 członek jawnej Rady Regionu „S” w Gorzowie Wlkp.
W 1989 członek Prezydium KO „S” w woj. gorzowskim. 1989-1991 organizator, następnie dyr. Biura Poselsko-Senatorskiego OKP w Gorzowie i Choszcznie. Od 1990 w UD/UW; 1993-2001 społeczny asystent posła Jerzego Wierchowicza. Od 1991 radca prawny, m.in. w Urzędzie Skarbowym w Gorzowie Wlkp., w jednostkach samorządu terytorialnego woj. lubuskiego.
1977-1984 rozpracowywany przez Wydz. IV KW MO/WUSW w Gorzowie Wlkp. w ramach SOR krypt. Grom; 1986-1987 przez Wydz. III WUSW w Gorzowie Wlkp. w ramach SOR krypt. Faryzeusze.
Grażyna Pytlak