Encyklopedia Solidarności

Seweryn Szkudlarek, ur. 8 XI 1947 w Kwielicach k. Głogowa, zm. 15 XII 2002 w Głogowie. Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1974).

1967–1968 pracownik w Przedsiębiorstwie Robót Górniczych w Gliwicach, 1974–1981 sztygar w Przedsiębiorstwie Budowy Kopalń w Lubinie.

28 VIII–1 IX 1980 uczestnik strajku w Zakładach Górniczych Rudna w Polkowicach KGHM w Lubinie. Od IX 1980 w „S”, IX 1980–I 1981 współorganizator, przew. Komitetu Założycielskiego, od 1 II 1981 KZ. VI i X 1981 delegat na I i II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. WZD Województwa Legnickiego, VI 1981 na I WZD Regionu Dolny Śląsk. 1981 wiceprzew. KKK Górnictwa NSZZ „S” w Katowicach.

14–17 XII 1981 uczestnik strajku w ZG Rudna, członek MKS tamże. 21 XII 1981 zwolniony z pracy z zakazem wykonywania zawodu (do X 1989), do XII 1982 bez zatrudnienia. XII 1981–1983 przew. podziemnej Tymczasowej KZ w PBK Lubin. 17 XII 1981–I 1982 w ukryciu, 13 I 1982 zatrzymany we własnym mieszkaniu, które przeszukano. XII 1981–II 1982 kolporter „Biuletynu Informacyjnego Stanu Wojny” i ulotek. 28 II 1982 zatrzymany, 2–19 III 1982 aresztowany pod zarzutem udziału w strajku w ZG Rudna i prowadzenia działalności związkowej w stanie wojennym, osadzony w AŚ w Legnicy, 20 III 1982 internowany, przetrzymywany w AŚ tamże (do 28 III 1982), nast. w Ośr. Odosobnienia kolejno w Głogowie, Nysie, Grodkowie, Nysie, Strzelinie, Grodkowie i Nysie, 23 XII 1982 zwolniony. 31 XII 1982 śledztwo umorzono z braku dowodów. 1983 praca na budowie kościoła Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Głogowie, 1983–1993 własne gospodarstwo w Okrągłej. 1983–1989 współpracownik SW, współorganizator i działacz podziemnych struktur „S” w woj. tarnobrzeskim. 1983–1989 kilkanaście razy rewidowany i przesłuchiwany. 8 VI 1983 zatrzymany po prowokacji SB w zw. z posiadaniem materiałów wybuchowych, 9 VI 1983 aresztowany, osadzony w AŚ w Legnicy i we Wrocławiu w zw. ze śledztwem ws. bombiarzy z Zagłębia Miedziowego (9 XI 1983–16 I 1984 głodówka w zw. z odmową przesłania do SN wniosku dot. odwołania aresztowania), 27 VI 1984 Sąd Rejonowy w Jaworze umorzył na mocy amnestii dochodzenie Prokuratury Rejonowej w Lubinie. 1985–1989 organizator i koordynator sieci kolportażu między Połańcem a Zagłębiem Miedziowym i Wrocławiem (Elektrownia Połaniec–zakłady KGHM), kolporter podziemnych wydawnictw, m.in. „Tygodnika Mazowsze”, „Wolnego Głosu”, „Zagłębia Miedziowego”, „Solidarności Walczącej”, „Z Dnia na Dzień” oraz ulotek, organizator materiałów poligraficznych dla podziemnych struktur „S” w PBK w Lubinie i w Połańcu oraz Międzyzakładowej Komisji Wykonawczej Zagłębie Miedziowe (zakup z własnych pieniędzy i ze składek papieru, który przewoził do Lubina, drukarz podziemnych pism w gospodarstwie w Okrągłej).

IV–VI 1989 członek KO „S” w Połańcu. 1990–2001 w PC (przew. Wojewódzkiego/Powiatowego Oddziału PC w Tarnobrzegu), RdR, ROP. 1993–1998 prezes Holding Inwestycje Gospodarcze w Połańcu, 1999–2002 sztygar w KGHM Polska Miedź SA Oddział ZG Rudna w Polkowicach. 1999–2002 członek KZ w zakładzie.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007), Krzyżem Wolności i Solidarności (2018).

Od 18 I 1983 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO/WUSW w Legnicy w ramach SOS/SOR krypt. Bokser; 16 II 1987–1989 przez p. III RUSW w Staszowie w ramach KE krypt. Przebiegły.

Łukasz Sołtysik