Szołomicki Zbigniew
Zbigniew Szołomicki, ur. 13 IX 1951 w Prudniku. Absolwent Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego Uniwersytetu Wrocławskiego (1974).
Od 1974 pracownik Instytutu Metali Nieżelaznych (IMN) w Gliwicach.
Od IX 1980 w „S”, IX 1980 – 13 XII 1981 wiceprzewodniczący Komitetu Założycielskiego, następnie wiceprzewodniczący KZ w IMN. W 1981 członek Górnośląskiej Komisji Porozumiewawczej Nauki oraz OKPN.
14 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Zabrzu-Zaborzu, Raciborzu, Jastrzębiu-Szerokiej, Uhercach i Kielcach-Piaskach. W IV 1982 uczestnik buntu internowanych w Uhercach. 30 IX 1982 zwolniony. 1982-1989 współorganizator Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. w Gliwicach, 1983-1984 aktywny uczestnik Komitetu Pomocy Aresztowanym, 1983-1989 współorganizator Mszy za Ojczyznę, 1983-1985 organizator koncertów patriotyczno-religijnych. 1983-1989 kolporter książek i prasy podziemnej (m.in.„Manifestacja Gliwicka”, „RIS”, „Tygodnik Mazowsze”), znaczków pocztowych, kaset audio, kalendarzy, ulotek, prowadził skrzynkę kontaktową (w nieczynnym zsypie na śmieci). Wielokrotnie zatrzymywany (16 razy) i przesłuchiwany. W VIII 1988 wspomagał strajkujących w KWK Jastrzębie i Stoczni Gdańskiej, odpowiedzialny za przekazywanie pomocy finansowej z Gliwic.
1991-1993 wiceprzewodniczący Gliwickiego KO „S”. 1994-2006 delegat na WZD.