Szutkiewicz Adolf
Adolf Szutkiewicz, ur. 10 V 1940 w Montiakach k. Wołkowyska (obecnie Białoruś), zm. 22 I 2019 w Sztokholmie. Ukończył Technikum Mechaniczne w Elblągu (1960). 1940–1956 na zesłaniu w południowym Kazachstanie. 1953 w kołchozie Machta-Żan odmowa świadczenia pracy w Zielone Świątki, w niedziele i in. święta. 1960–1964 operator sprzętu ciężkiego w Poznańskim Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych, 1964–1965 operator w Szczecińskim Przedsiębiorstwie Transportowo-Sprzętowym Budownictwa, 1965–1967 w Zarządzie Zieleni Miejskiej w Szczecinie, 1967–1971 w Bazie Sprzętu Melioracyjnego, 1971–1974 w Zarządzie Portu Szczecin, 1974–1976 operator na kontrakcie w Rejonowym Przedsiębiorstwie Melioracyjnym w Toruniu – budowa w Iraku, 1976–1983 w Kombinacie Budownictwa Ogólnego nr 1 w Szczecinie.
1977–1979 współpracownik KSS KOR, 1979–1980 współpracownik KPN.
18–30 VIII 1980 przew. KS w Kombinacie Budownictwa Ogólnego nr 1 w Szczecinie.
Od IX 1980 w „S”, przew. Komisji Robotniczej „S” przy KBO-1, IX 1980–X 1980 organizator i uczestnik akcji rozwiązania Komisji Samorządu Robotniczego tamże, od 2 XI 1980 członek Prezydium MKR w Szczecinie, przew. Komisji Koordynacyjnej Budownictwa przy MKR. Do 13 XII 1981 wiceprzew. KKK Budownictwa przy KKP, 29 X 1980 sygnatariusz porozumienia na szczeblu ministerialnym dot. układu zbiorowego pracy w budownictwie. XII 1980 inicjator strajku w Szczecińskich Zakładach Poligraficznych (zablokowanie wydania dzienników: „Głos Szczeciński”, „Kurier Szczeciński”) na znak protestu przeciwko zatrzymaniu przez cenzurę wydania 1. nr. niezależnego tygodnika „Jedność” (poświęcony wydarzeniom XII 1970).
VI–VII 1981 delegat na I WZD Regionu Pomorze Pomorze „Pomorze”, podtytuł: „Pismo niezależne”, sygnowane przez Tymczasowy Zarząd Regionu Pomorza Zachodniego NSZZ „Solidarność”. Zachodnie, pomysłodawca i wykonawca akcji uniemożliwienia Albinowi Siwakowi (członkowi Biura Politycznego KC PZPR) wręczenia odznaczeń państwowych pracownikom z okazji Dnia Budowniczych X 1981.
13–15/16 XII 1981 współorganizator i członek KS w Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego (spacyfikowanej przez wojsko, ZOMO, czołgi, amfibie). Współorganizator pomocy represjonowanym, kolporter wydawnictw podziemnych i dostawca materiałów poligraficznych dla wydawców prasy podziemnej, poddawany wielokrotnie przeszukaniom i przesłuchaniom. 25 III 1982 aresztowany, do 22 IV 1982 osadzony w AŚ KW MO w Szczecinie; po głodówce prowadzonej od 17 IV 1982 i groźbach samopodpalenia 22 IV–2 VIII 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Wierzchowie. 22 IV–4 XII 1982 w Strzebielinku. Od 1983 aktywny w podziemiu w grupie działaczy z dr. J. Otto na czele.
Od 11 VII 1983 na emigracji w Szwecji. 1984–2005 kontroler techn. w Dziale Produkcji ASEA ABB w Sztokholmie. 1984–1989 współorganizator corocznych demonstracji pod ambasadą PRL tamże w rocznicę XII 1970 i wprowadzenia stanu wojennego. Do 1987 prezes Sztokholmskiego Oddziału Kongresu Polaków w Szwecji. Do 1989 organizator przemytu do Polski książek i sprzętu poligraficznego dla opozycjonistów, wspomagający akcje charytatywne (m.in. pomoc pieniężna dla opozycjonistów poszkodowanych przez los). 1991–1994 i 2001 organizator akcji zbiórki pieniężnej wśród szwedzkiej Polonii na rzecz polskich dzieci w Kazachstanie (kolonie w Polsce dla 200 dzieci). 2001–2007 realizator regularnej pomocy dla Domu Dziecka w Wierzchowie (pieniądze, odzież, zabawki), 2004 dla Ośrodka Pomocy Społecznej w Debrznie, dla Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego i Hospicjum człuchowskiego Szpitala Powiatowego im. Jakuba Karola Parnasa (wózki inwalidzkie, sprzęt medyczny). Od 2006 na emeryturze.
Jego życiorys przedstawiono w książce Zygmunta Barczyka Dojrzewać na polu bawełny (1999).
1982–1983 rozpracowywany przez Wydz. V WUSW Szczecin w ramach SOS krypt. Operator.