Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/19058,Szyja-Andrzej.html
29.03.2024, 02:20

Szyja Andrzej

Andrzej Szyja, ur. 18 XI 1951 w Katowicach-Janowie, zm. 29 VIII 1983 w Orzeszu-Jaśkowicach. Absolwent Politechniki Śląskiej w Katowicach, Wydz. Budownictwa i Architektury (1974) oraz Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego filia w Katowicach, Instytut Wyższej Kultury Religijnej (1978).

1969–1974 w ZSP/SZSP.

1974–1980 m.in. projektant w Społem CZSS Biuro Projektów w Katowicach (od 1978 praca na pół etatu), 1978–1983 kierownik oddziału budownictwa mieszkaniowego w Hucie Ferrum (VI 1982–VI 1983 na rencie chorobowej).

1972–1976 uczestnik I Duszpasterskiego Synodu Diecezji Katowickiej (jako członek Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej uczestniczył w przygotowaniu materiałów do synodu, reprezentant laikatu diecezji katowickiej m.in. członek prezydium III sesji plenarnej). 1974–1983 członek grupy absolwentów Duszpasterstwa Akademickiego przy Katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. 1977–1983 studiował eksternistycznie teologię na KUL. 1976–1980 animator w ruchach kościelnych, m.in. Rekolekcji Małżeńskich Marriage Encounter (1977, 1978), Światło Życie Oazy Rodzin.

Od IX 1980 w „S”; członek Komitetu Założycielskiego, nast. KZ; w VII/VIII i XII 1981 delegat na I i II WZD Regionu Śląsko-Dąbrowskiego. Od VII 1981 członek ZR, od X 1981 prezydium ZR, VIII – XII 1981 redaktor nacz. i autor w piśmie ZR „Dziennik Związkowy”. 1981–1983 członek KIK w Katowicach.

Od 7 XII 1981 przebywał na leczeniu w Klinice Chorób Wewnętrznych PSK im. dr. Andrzeja Mielęckiego w Katowicach, po 13 XII 1981 uniknął internowania dzięki fikcyjnej diagnozie zaprzyjaźnionych lekarzy (na jej podstawie do IV 1982 przebywał w szpitalach i sanatorium). VI – VIII 1983 zatrudniony w prywatnym gospodarstwie ogrodniczym w Orzeszu.

Zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w wypadku samochodowym. 1 IX 1983 w jego pogrzebie, z udziałem ordynariusza diecezji katowickiej bpa Herberta Bednorza, wzięli udział liczni reprezentanci śląsko-dąbrowskiej podziemnej „S” i lokalnego Kościoła.

Ewa Babuchowska|Jarosław Neja

Opcje strony