Trojanowski Mieczysław
Mieczysław Trojanowski, ur. 21 I 1940 w Siemianówce k. Lwowa, zm. 21 IV 2008 w Sycowie. Ukończył LO w Oleśnicy (1959); 1967-1972 student zaoczny Politechniki Wrocławskiej, Wydz. Inżynierii Sanitarnej.
1955-1957 zatrudniony w Fabryce Urządzeń Mechanicznych we Wrocławiu, następnie nauczyciel zawodu w ZSZ w Sycowie, 1965-1970 zatrudniony w firmie Sezapet Syców, 1970-1973 w Przedsiębiorstwie Budownictwa Komunalnego tamże, 1973-1976 dyr. w Przedsiębiorstwie Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej tamże, 1976-1977 dyr. w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Usług Komunalnych w Kaliszu, 1977-1982 kierownik w Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji w Sycowie. Do 1981 w PZPR.
We IX 1980 współinicjator Komitetu Założycielskiego w PWiK w Sycowie, następnie przewodniczący KZ; od VII 1981 przewodniczący Międzyzakładowej Komisji Porozumiewawczej w Sycowie.
Po 13 XII 1981 kolporter wydawnictw podziemnych, m.in. „Solidarności Walczącej”; 22 XII 1981 zorganizował w swoim mieszkaniu w Sycowie spotkanie, na którym obecni byli działacze „S”, m.in. Bolesław Trzewik i Stanisław Janas; 19 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1982 zatrzymany, przesłuchiwany w Ostrzeszowie z Zygmuntem Roliczem w związku z próbą nawiązania kontaktów z działaczami „S” w Fabryce Urządzeń Mechanicznych Ponar i Pollenie; za noszenie w klapie marynarki znaczka „S” ukarany w trybie natychmiastowym karą grzywny. 24 XII 1982 w jego mieszkaniu odbyło się spotkanie opłatkowe działaczy „S”. Zwolniony z pracy w PWiK, 3 mies. bez zatrudnienia, następnie krótko w banku PKO, następnie w gazowni, 1983-1989 kierownik budowy w Nadleśnictwie Syców.
1989-1992 kierownik administracyjny w Sycowskim Ośrodku Kultury, 1992-1998 kierownik muzeum w Centrum Kultury tamże, od 1998 na emeryturze.
21 I 1982 – 23 X 1989 rozpracowywany w ramach KE krypt. Troja.