Waśniewski Tadeusz
Tadeusz Waśniewski, ur. 25 X 1936 w Goniądzu. Absolwent Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku, Wydz. Fizyki (1966); doktorat (1976).
W VII 1953 współzałożyciel (z Kazimierzem Karłowskim, Libertem Potockim, Edmundem Skubichem, Zdzisławem Szwarcem, Eugeniuszem Śliwińskim) młodzieżowej organizacji niepodległościowej Wolny Orzeł Polski w Goniądzu (powielanie, kolportaż ulotek), 24/25 IX 1953 uczestnik włamania do siedziby Komitetu Gminnego PZPR w Goniądzu (wyniesiono dokumenty partyjne, w tym listy członków PZPR), 10/11 I 1954 uczestnik włamania do budynku szkoły w Goniądzu (wyniesiono maszynę do pisania); 24 III 1954 aresztowany, 20 VIII 1954 skazany wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Białymstoku na 4 lata więzienia; w 1956 zwolniony na mocy amnestii. Od 1966 pracownik II LO dla Pracujących i Technikum Mechanicznego w Białymstoku, 1969-2001 pracownik naukowy Politechniki Białostockiej. Od 2001 na emeryturze.
Od IX 1980 w „S”; przewodniczący Uczelnianego Komitetu Założycielskiego „S” PB; od X 1980 członek Prezydium KZ; członek Prezydium MKZ „S” Regionu Białystok. Od 1981 członek białostockiego KOWzP. W VI 1981 delegat na I WZD Regionu Białystok, członek ZR; IX/X 1981 delegat na I KZD; kolporter wydawnictw niezależnych, uczestnik akcji zbierania podpisów pod petycją ws. uwolnienia więźniów politycznych.
13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Białymstoku i Suwałkach, 31 III 1982 zwolniony. Zwolniony z pracy, po odwołaniu przywrócony na stanowisko wykładowcy.
Po 1989 członek KPN; członek Zarządu Głównego Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego, od 2002 prezes VII (białostockiego) oddziału. W VI 1992 wystąpił z „S”. W połowie l. 90. członek Stowarzyszenia Polska Prawica; w 1995 współzałożyciel ROP. W 1995 prezes Społecznego Komitetu ds. Ekshumacji i Pochówku Zamordowanych w Lesie k. Olmont Żołnierzy Polski Podziemnej, doprowadził do ekshumacji 8 ofiar komunistycznego mordu w Olmontach w 1946. 1998-2002 radny Sejmiku Województwa Podlaskiego. Członek Klubu Więzionych, Internowanych i Represjonowanych w Białymstoku.
Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1989), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1992), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009).
10 III 1981 – 28 VIII 1982 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Białymstoku w ramach SOS krypt. Rozrabiaka; 13 IX 1985 – 27 V 1986 przez Wydz. III WUSW w Białymstoku w ramach SOS krypt. Bumerang.