Wejcman Jerzy
Jerzy Wejcman, ur. 23 IV 1935 w Płocku-Radziwiu. Absolwent Wydziału Mechanicznego Politechniki Wrocławskiej (1957), Studiów Podyplomowych Energetyki Przemysłowej na Politechnice Warszawskiej (1965), Studia Podyplomowe Energetyki Jądrowej (1968) tamże.
Jego rodzice byli właścicielami młyna elektrycznego; ojciec zginął zamordowany w niemieckim obozie; okupację (w tym Powstanie Warszawskie) J. Wejcman spędził w Warszawie; w 1945 majątek rodziców, wcześniej zagrabiony przez hitlerowców, został znacjonalizowany przez władze komunistyczne. W 1952 po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Jagiełły w Płocku zdał egzaminy wstępne na Politechnikę Warszawską; po odmowie przyjęcia (rzeczywistym powodem było prawdopodobnie burżuazyjne pochodzenie) dostał się na WM PWr. Mimo nacisków nie wstąpił do ZMP; 1954-1956 trenował wioślarstwo w AZS Politechnika; akademicki wicemistrz Polski w ósemkach lekkich. 1957-1959 zatrudniony w Biurze Projektów Przemysłu Drobnego Drobnoprojekt w Warszawie, 1959-2003 jako starszy asystent-projektant w przedsiębiorstwie Energoprojekt – Warszawa. Projektant bloków energetycznych elektrowni Turów i Żarnowiec, nieawansowany z powodu odmowy wstąpienia do PZPR.
We IX 1980 organizator i przewodniczący KZ „S” w Energoprojekcie; organizator druku i kolportażu wydawnictw niezależnych.
Po 13 XII 1981 twórca i przewodniczący (do 1988) TKZ „S” w Energoprojekcie; autor artykułów w prasie podziemnej.
Od 2003 na emeryturze.