Węgrzyn Andrzej
Andrzej Węgrzyn, ur. 10 I 1924 w m. Glinik Mariampolski (obecnie dzielnica Gorlic). Lekarz pulmonolog.
Zatrudniony w Wojewódzkim Specjalistycznym Zespole Opieki Zdrowotnej Chorób Płuc i Gruźlicy w Kaliszu-Wolicy. 1951-1956 w PZPR, w 1956 wystąpił z partii w proteście przeciwko skazaniu na śmierć premiera Węgier z okresu powstania w Budapeszcie Imre Nagya.
Od IX 1980 w „S”, w 1981 członek Zarządu Okręgu w Kaliszu, VI-VII 1981 delegat na I WZD Woj. Kaliskiego, członek ZR; delegat na I KZD; od X 1981 członek kaliskiego KOWzP.
Po 13 XII 1981 współzałożyciel i członek Tymczasowego Komitetu Koordynacyjnego „S” Region Wielkopolska Południowa, łącznik pomiędzy TKK a ukrywającym się Antonim Pietkiewiczem (w Przychodni na Rogatce, gdzie pracował mieścił się punkt kontaktowy działaczy), kolporter wydawnictw podziemnych; autor tekstów w prasie podziemnej: „Społeczeństwu do Przemyślenia”, „Z Dnia na Dzień”, „Biuletyn TKK”; w podziemiu udzielali się też żona Małgorzata i syn Marek - wszyscy troje szykanowani przez SB. W 1982 skazany przez Sąd Rejonowy w Kaliszu na 1 rok więzienia w zawieszeniu na 2 lata i 10 tys. zł grzywny; zwolniony z pracy. W 1983 ujawnił się w KW MO w Kaliszu na podstawie ustawy amnestyjnej (poinformował o tym łącznika kaliskiego TKK Marka Aleksandrzaka).
Do 1 VI 1982 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO w Kaliszu w ramach SOR krypt. Odwet; do 18 XII 1984 przez Wydz. V WUSW w Kaliszu w ramach SOR; do 15 XII 1986 w ramach SOR; do 6 VI 1987 w ramach SOR.