Wojciechowski Adam Feliks
Adam Feliks Wojciechowski, ur. 1 I 1943 w Jarosławiu. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, kierunek prawo (1965) i historia sztuki (1970).
1974-1976 referent prawny w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Zaopatrzenia Górniczego w Katowicach, 1976-1985 radca prawny w Stowarzyszeniu Autorów ZAiKS. W 1975 przełożył na angielski raport Emila Morgiewicza nt. więziennictwa w Polsce przesłany do Amnesty International w Londynie; 27 VIII 1975 aresztowany (sprawa umorzona na mocy amnestii). 1976-1977 współzałożyciel (z Krystianem Brodackim, E. Morgiewiczem, Jackiem Wegnerem), redaktor niezależnego pisma „U Progu” i „Biuletynu Informacyjnego” KOR; autor obywatelskiego wniosku do Sejmu PRL ws. zbadania działalności organów ścigania po VI 1976; 1977-1978 członek tajnej organizacji Nurt Niepodległościowy i jej kierownictwa (Romb); 25 III 1977 współzałożyciel, uczestnik ROPCiO, współautor ''Apelu do społeczeństwa polskiego''. 25 XI – 25 XII 1977 zbierał podpisy pod apelem na rzecz ogłoszenia w Dzienniku Ustaw ratyfikowanych przez Sejm PRL Międzynarodowych Paktów Praw Człowieka. Członek redakcji niezależnych pism: „Opinia” (1977-1978) i kwartalnika „Aspekt” (1979-1981); w 1977 współpracownik pisma „Gospodarz”. Współorganizator (z E. Morgiewiczem i Zbigniewem Sekulskim), członek polskiej grupy Amnesty International. 1978-1980 uczestnik Ruchu Wolnych Demokratów w ramach ROPCiO. 17 IX 1979 skazany przez kolegium ds. wykroczeń na 2 mies. aresztu za zakłócanie spokoju. Autor listu do ambasadora ZSRS w Polsce Borisa Ariostowa ws. uczczenia czterdziestej rocznicy zbrodni katyńskiej. W III 1980 uczestnik akcji ulotkowej wzywającej do wzięcia udziału w wyborach i skreślenia wszystkich kandydatów, zatrzymany, skazany przez kolegium ds. wykroczeń na 2 mies. aresztu za zaśmiecanie ulicy, następnie Sąd Rejonowy w Warszawie skrócił areszt do 1 mies. Wielokrotnie zatrzymywany na 48 godz.
We IX 1980 współtwórca (m.in. z Jarosławem Kaczyńskim, Antonim Macierewiczem) punktu konsultacyjnego w Warszawie dla osób zakładających NSZZ; współautor projektu statutu NSZZ Pracowników Nauki, Techniki i Oświaty. W II 1981 wspomagał strajkujących studentów łódzkich uczelni podczas w negocjacji z komisją Ministerstwa Nauki, Techniki i Oświaty o rejestrację NZS. 1980-1981 autor w niezależnym piśmie „Prawda (Wolnych Polaków)”.
W 1982 redaktor podziemnego pisma „Bez Dyktatu”. 1985 autor apelu o zamanifestowanie żądania przeprowadzenia wolnych wyborów w Polsce poprzez udział w wyborach do Sejmu PRL, przekreślenie kart do głosowania i napisanie dużymi literami Wolne Wybory. W 1987 w Wielkiej Brytanii na zaproszenie prezydenta RP na uchodźstwie Kazimierza Sabbata, współpracownik emigracyjnego „Dziennika Polskiego i Dziennika Żołnierza”.
W VI 1989 kandydat RWD na senatora; pobity przez tzw. nieznanych sprawców wycofał się z udziału w wyborach. 1995-1999 doradca prawny w spółce Promax w Warszawie. 1992 inicjator i współzałożyciel Fundacji Necropolis Jaroslaviensis. Od 1995 członek Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci. Członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa. Od 2001 rzecznik Stowarzyszenia RWD. Od 2008 członek Porozumienia Partii i Organizacji Niepodległościowych.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2007).
21 X 1976 – 30 IV 1985 rozpracowywany przez Wydz. III/III-2 KS MO/SUSW w ramach SOR krypt. Brodacz; od 6 XI 1987 objęty KE przez Wydz. II Dep. III MSW, zdjęty z ewidencji 8 II 1990.
Region Mazowsze, Warszawa