Wojtasiak Krzysztof
Krzysztof Wojtasiak, ur. 18 XII 1966 w Szczecinie. Absolwent Politechniki Szczecińskiej, Wydz. Technologii i Inżynierii Chemicznej (1993).
1984-1989 kolporter podziemnej prasy krajowej i lokalnej, m.in. „Tygodnika Mazowsze”, „PWA”, ”Feniksa”, ”Szańca”, „Monitu”, książek wydawnictwa NOWa, kaset i druków okolicznościowych, na terenie Szczecina, Rzepina i podczas pielgrzymek na jasną Górę; 1985-1987 współzałożyciel, członek Zarządu FMW Pomorze Pomorze „Pomorze”, podtytuł: „Pismo niezależne”, sygnowane przez Tymczasowy Zarząd Regionu Pomorza Zachodniego NSZZ „Solidarność”. Zachodnie; współzałożyciel, współorganizator zaopatrzenia w materiały poligraficzne, autor w podziemnym piśmie FMW „Lustro”, w 1986 współzałożyciel Porozumienia Prasowego FMW-Ruch Społeczeństwa Alternatywnego, autor, redaktor i drukarz pisma Porozumienia „Pranie Mózgu”; 1984-1989 wykonawca transparentów na demonstracje, strajki i pielgrzymki Jana Pawła II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. do Polski; 1985-1987 uczestnik akcji ulotkowych z dachów wieżowców, w 1986 organizator emisji audycji Radia FMW dla lewobrzeżnego Szczecina; 1987-1991 współzałożyciel struktur NZS (tzw. drugi NZS) w Szczecinie i na Politechnice Szczecińskiej, członek tajnej Międzyuczelnianej Komisji Koordynacyjnej i Prezydium NZS na PSz, delegat na zjazdy krajowe NZS; w 1987 współzałożyciel i autor w piśmie NZS „Czarna Skrzynka”, w 1988 w „Informatorze Akademickim”, w 1989 współzałożyciel, redaktor, drukarz pisma NZS „Bez cenzury” oraz „Varia"; 1987-1991 organizator spotkań z opozycyjnymi politykami (w ramach Klubu Myśli Politycznej) oraz seansów filmowych (Klub Myśli Filmowej) w Duszpasterstwie Akademickim prowadzonym przez oo. chrystusowców w Szczecinie; 1986-1989 organizator biblioteki podziemnych wydawnictw. W 1984 zatrzymany i przesłuchiwany w Częstochowie, w X 1988 w Szczecinie.
1992-1995 zatrudniony w dziale składu, od 1995 jako kierownik zmiany w Wydawnictwie Kurier-Press w Szczecinie. 1998-2001 współzałożyciel i wiceprezes stowarzyszenia Pro Publico Bono, 1997-2001 wiceprezes Fundacji Veritas (oo. dominikanów); od 1994 organizator imprez sportowych dla młodzieży w ramach Salezjańskiej Organizacji Sportowej Salos.
17 XI 1989 rozpracowywany przez Wydz. III-1 WUSW w Szczecinie w ramach SOR krypt. Krokusy.