Wojtowicz Wit Karol
Wit Karol Wojtowicz, ur. 3 X 1953 w Łańcucie. Absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, kierunek historia sztuki (1982).
Od końca 1973 zw. (przez Bogdana Borusewicza i Janusza Krupskiego) z uczestnikami Koła Naukowego Historyków (Jan A. Stepek, Maciej Sobieraj), lubelskiego oddziału „Więzi” (Janusz Bazydło) oraz duszpasterstwa dominikańskiego o. Ludwika Wiśniewskiego, środowiska współtworzące niezależne pismo „Spotkania” i wydawnictwo Biblioteka Spotkań. 1974–1976 członek Sceny Plastycznej Teatru Akademickiego KUL; w 1975 działacz sekcji kultury i studenckiego niezależnego samorządu: Komisji Koordynacyjnej Stowarzyszeń Akademickich KUL (powstałej po zlikwidowaniu w 1973 ZSP). W V 1976 przywiózł z Londynu powielacz spirytusowy, zakupiony przez Piotra Jeglińskiego; po 25 VI 1976 drukował na nim (z Pawłem Nowackim i Wojciechem Butkiewiczem) pierwsze skargi represjonowanych robotników z Radomia i Ursusa, informacje o aresztowaniach i przesłuchaniach, nast. „Komunikat” KOR i „Biuletyn Informacyjny” KOR, zawożone do Warszawy. Odpowiedzialny za stronę techn., tworzenie grup drukarzy, przygotowanie miejsc i materiałów do powielania; mikrofilmował druki i wydawnictwa niezależne, nast. wysyłał je do Francji. Wiosną 1977 drukarz (z P. Nowackim i W. Butkiewiczem) n-ru 1 niezależnego pisma „Zapis” (autor okładki oraz nazwy: Nieocenzurowana Oficyna Wydawnicza), uczestnik prac przy 1. n-rze 1 pisma „Spotkania”. W 1978 kilkakrotnie wyjeżdżał do Drezna (NRD), gdzie znajdował się utworzony przez J. Krupskiego i P. Jeglińskiego ośrodek przerzutu książek i sprzętu poligraficznego do Polski. Pocz. przewoził je sam, nast. organizował kurierów. 1978–1980 pracownik Wojewódzkiego Domu Kultury w Rzeszowie; kolporter niezależnych wydawnictw w Łańcucie i Rzeszowie. W XI 1978 przesłuchiwany ws. Kazimierza Charzewskiego (łącznika z Drezna, który okazał się współpracownikiem wywiadu wojskowego). 1980–1990 pracownik merytoryczny Muzeum – Zamku w Łańcucie.
Od IX 1980 w „S”; współzałożyciel KZ, wiceprzew. MKK w Łańcucie.
I 1982 – 1988 współpracownik podziemnej „S” w Łańcucie, duszpasterstwa rolników w parafii św. Jana Chrzciciela (ks. Jan Jakubowski) w Soninie k. Łańcuta (wykonawca plakatów, ulotek i transparentów).
1989–1990 członek KO w Łańcucie. Od XII 1990 dyr. Muzeum – Zamku tamże. 1990–2006 radny Miasta Łańcuta. Od 1992 członek International Council of Museums, członek Rady Muzeum w Wilanowie, Kozłówce, Lublinie, Pszczynie, Rzeszowie i Przemyślu, Rady ds. Muzeów przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2008), Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2010), Medalem Pro Patria (2018) wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2001).
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2019).
Od 22 XI 1986 rozpracowywany przez p. II RUSW w Łańcucie w ramach SOS krypt. Orzeł.
Region Rzeszów, Rzeszów, Łańcut