Wołyniec Michał
Michał Wołyniec, ur. 25 VIII 1935 w Kruchowie (obecnie Ukraina),
9 VI 2014 w Bielsku-Białej. Ukończył Zasadniczą Szkołę Metalową w Bielsku-Białej (1953).
1953-1965 pracownik rodzinnego gospodarstwa rolnego, 1965-1985 Zakładów Aparatów Elektrycznych Apena w Bielsku-Białej.
Od IX 1980 w „S”; członek zakładowej Komisji Rewizyjnej, od VI 1981 wiceprzewodniczący Rady Pracowniczej.
14 XII 1981 współorganizator 1-dniowego strajku w Apenie; od IV 1982 członek podziemnej RKW Trzeci Szereg „S”, odpowiedzialny za druk prasy związkowej, organizator drukarni podziemnych pism: „Solidarność Podbeskidzia” i „Informator FSM” we własnym domu, następnie w podbielskich Kozach i Czechowicach-Dziedzicach; 28 IX 1983 aresztowany, przetrzymywany w AŚ w Bielsku-Białej, 13 XII 1983 zwolniony ze względu na stan zdrowia ojca, 23 VII 1984 postępowanie umorzono na mocy amnestii. Kolporter regionalnych wydawnictw podziemnych; od 1984 działacz Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. przy parafii św. Mikołaja w Bielsku-Białej. Od 1985 zatrudniony w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Befamatex tamże; w 1988 organizator jawnej Komisji Organizacyjnej „S”; współzałożyciel jawnej Regionalnej Komisji Organizacyjnej „S”.
1989-1992 przewodniczący KZ „S” w OBR Befamatex; od 1998 delegat na kolejne WZD Regionu Podbeskidzie. Od 1992 na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008).
Do 1987 rozpracowywany przez Wydz. V WUSW w Bielsku Białej w ramach KE krypt. Rolnik; 1988-1989 w ramach SOR krypt. Gawron II.