Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/19527,Wozniak-Wlodzimierz.html
29.03.2024, 06:32

Woźniak Włodzimierz

Włodzimierz Woźniak, ur. 4 V 1953 w Łomiankach k. Warszawy. Ukończył Technikum Elektryczno-Mechaniczne w Warszawie (1978). Absolwent Wyższej Szkoły Menedżerskiej tamże, kier. zarządzanie (2007).

1968–1971 elektryk Miejskich Zakładów Komunikacyjnych w Warszawie (w ramach szkoły przyzakładowej), 1971–1977 elektryk w Fabryce Wyrobów Proszków Spiekanych w Łomiankach, 1977–1994 elektryk w MZK.

Od IX 1980 w „S”, członek KZ w Zakładach Naprawy Tramwajów T-3 przy ul. Młynarskiej, 1980–1981 delegat zakładu na zjazdy „S” w MZK.

14 XII 1981 współorganizator i uczestnik wiecu w zakładzie T-3, uczestnik ukrycia dokumentacji KZ. XII 1981–1988 współorganizator i członek tajnej grupy związkowej w zakładzie; 1982 łącznik z tajną MZK, 1981/1982 uczestnik stemplowania oficjalnych dokumentów MZK stemplem „S”, 1982–1988 łącznik z innymi grupami podziemnymi w MZK, uczestnik zbierania składek związkowych, organizator kolportażu i kolporter prasy podziemnej w zakładzie. 1982–1983 uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. w kościele św. Klemensa Hofbauera przy ul. Karolkowej. II 1984–1989 członek Grupy Politycznej Wola. 1986–1989 uczestnik spotkań środowisk samorządu pracowniczego w KIK w Warszawie. 1988–1989 przew. komisji rejestrującej „S” w MZK.

Od 1989 w „S”, 1989–1991 przew. KZ, 1991–1996 wiceprzew. Międzyzakładowej Komisji Związkowej „S” w MZK, 1994–1998 delegat na Zjazd Regionalny. Od 1994 prezes Spółdzielni Usług Socjalnych w Warszawie. Od 2009 członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa.

Odznaczony Medalem 25-lecia NSZZ „S” (2005), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).

Anna Grażyna Kister

Opcje strony