Wójcik Sylwia Maria
Sylwia Maria Wójcik, ur. 26 VIII 1945 w Kobylnicy k. Poznania. Absolwentka Uniwersytetu im. A. Mickiewicza, Wydział Filologiczny, filologia polska (1969).
1969-1973 polonistka w VII LO im. K. K. Baczyńskiego w Szczecinie, 1973-1976 w VIII LO im. Olimpijczyków Polskich, 1977-1983 asystent i starszy asystent w Instytucie Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych w Szczecinie. W III 1968 uczestniczka wiecu demonstracyjnego pod pomnikiem A. Mickiewicza w Poznaniu i ulicznych manifestacji. 1968-1969 przepisywaczka fragmentów literatury bezdebitowej (Instytutu Literackiego w Paryżu). Od 1977 sympatyk KOR, od 1978 kolporterka niezależnych wydawnictw NOWej (otrzymywanych bezpośrednio od Mirosława Chojeckiego, głównie „Zapisu”).
Od IX 1980 członek „S”, przewodnicząca Komitetu Założycielskiego „S” w Instytucie Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych w Szczecinie, przewodnicząca KZ; X 1980 – V 1981 delegat do MKR, członek sekcji ds. kształcenia nauczycieli i programów nauczania w Krajowej Komisji „S” Oświaty i Wychowania, negocjująca na szczeblu ministerialnym.
Po 13 XII 1981 ukrywała przez kilka miesięcy w swoim mieszkaniu poszukiwanego listem gończym przewodniczącego NZS Andrzeja Kotulę; w I 1982, na mocy sfingowanej przepustki, potwierdzonej przez członka KC PZPR, kurierka do Warszawy z ustnymi informacjami dla jednego z warszawskich teatrów i prof. Strzembosza; 1981-1982 współorganizatorka (wraz z Remisławem Wójcikiem) i gospodyni spotkań we własnym domu (także w in. kuluarowych pomieszczeniach) z Andrzejem Drawiczem, prof. Leszkiem Nowakiem, Stanisławem Barańczakiem, Piotrem Wierzbickim, Carlosem Marodanem Cassasem i grupą jego studentów iberystyki (m.in. Jarosławem Gugałą, Filipem Łobodzińskim) śpiewających songi Luisa Llacha. 1982-1989 działaczka Biskupiego Punktu Poradnictwa Społecznego (powołanego przez ks. biskupa Stanisława Stefanka) przy kościele św. Rodziny. Do 1989 kolporterka niezależnych wydawnictw (przedruków z Instytutu Literackiego w Paryżu i Londynie, wydawnictw: NOWa, Krąg, V, Przedświt, Puls, Pomost, KOS, Universitas, biuletynów warszawskich, szczecińskich, pism „Obraz”, „Grot”, „Tygodnik Mazowsze”, „Tygodnik Wojenny”). Uczestniczka kontrpochodów i okolicznościowych demonstracji. W 1983 zwolniona z pracy, do 1988 bez możliwości zatrudnienia zgodnie z kwalifikacjami. 1985-1988 logopeda w niepełnym wymiarze godzin pracy w Specjalistycznej Poradni dla Dzieci z Wadami Słuchu w Szczecinie, IX 1988-2001 polonistka w II LO im. Mieszka I w Szczecinie.
Od 1989 doktor nauk humanistycznych. 1997-2002 redaktor w OTVP w Szczecinie.