Zabża Teresa
Teresa Zabża, ur. 29 IX 1942 w Rawie Mazowieckiej. Absolwentka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, kierunek filologia romańska (1969) oraz studiów podyplomowych w Institut d’Études Politiques de Toulouse i Instytucie Studiów Europejskich w Gdańsku (1998).
1969-1970 zatrudniona w Międzynarodowym Klubie Prasy i Książki w Sopocie, 1969-1974 lektorka jęz. francuskiego w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, 1971-2003 w Studium Języków Obcych Uniwersytetu Gdańskiego.
W VIII 1980 uczestniczka strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, tłumaczka dla dziennikarzy i związkowców zagranicznych; od IX 1980 w „S”, współzałożycielka „S” w SJO UG; członek KZ na UG, współpracowniczka MKZ, następnie ZR, redakcji „Serwisu Informacyjnego” BIPS oraz Lecha Wałęsy w kontaktach z prasą i delegacjami zagranicznymi.
Po 13 XII 1981 w TKZ na UG: m.in. przy przydzielaniu pomocy ze składek związkowych i dystrybucji pomocy charytatywnej z Zachodu. 1982-1989 w obsłudze biura L. Wałęsy, m.in. prowadziła (ze znajomymi z UG: Stanisławem Bławatem, Urszulą Grzywalską, Haliną Kwiecińską, Moniką Limon, Danutą Stanilewicz, Anną Szalą i Bronisławą Zielonką) korespondencję zagraniczną. Wielokrotnie przesłuchiwana, odmawiano jej wydania paszportu. Od 1987 tłumacz przysięgły przy Sądzie Wojewódzkim (obecnie Okręgowym) w Gdańsku.
1989-2007 pracowniczka KK „S”, w Dziale Zagranicznym, od 1993 dorywczo tłumaczka przy Komisji Europejskiej w Brukseli. 1994-2006 własna działalność gospodarcza. Od 2000 członek Komisji Międzyzakładowej i Komisji Rewizyjnej „S” na UG. 1995-2000 w Ruchu Stu, szefowa Koła w Sopocie. Od 2007 na emeryturze, z ramienia „S” w Komitecie Kobiet Europejskiej Federacji Emerytów i Rencistów przy Międzynarodowej Konfederacji Związków Zawodowych.
Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1999), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2003), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).