Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/19619,Zajkowski-Jozef.html
18.04.2024, 16:47

Zajkowski Józef

Józef Zajkowski, ur. 21 X 1952 w Lipinie k. Sokółki. Ukończył Szkołę Rzemiosł Budowlanych w Sokółce (1971).

1971-1974 pracownik Górniczo-Hutniczej Spółdzielni Mieszkaniowej w Chorzowie, 1974-1975 Bytomskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Bytomiu, 1975-1979 Zakładu Remontowo-Budowlanego Katowickiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego w Katowicach, 1979-1981 Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Mysłowicach.

Od IX 1980 w „S”, przewodniczący Komitetu Założycielskiego w MPGKiM w Mysłowicach, od XII 1980 KZ; pełnomocnik MKZ Katowice ds. wyborów w komisjach zakładowych, od XI 1980 przedstawiciel mysłowickich struktur „S” w MKZ Katowice. 1980-1985 w KPN. Od II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 członek Regionalnego KOWzP w Katowicach, VII-XII 1981 przewodniczący. VI-VII 1981 zatrzymywany, karany przez kolegium ds. wykroczeń za kolportaż ulotek propagujących ideę wolnego, niepodległego państwa polskiego, 14 VII 1981 zatrzymany po wiecu w KWK Mysłowice, oskarżony o znieważenie PZPR, 13 VIII 1981 oskarżony o znieważanie organów władzy ludowej, 29 IX 1981 rozprawę odroczono pod presją demonstracji zorganizowanej przez „S” i KPN przed budynkiem Sądu Rejonowego w Mysłowicach. 21-22 XI 1981 uczestnik ogólnopolskiego zjazdu KOWzP w Radomiu, wybrany na przewodniczącego ogólnopolskiej struktury KOWzP.

Od 13 XII 1981 w ukryciu (m.in. w Chorzowie, Katowicach, Puławach, Lublinie, Piasecznie k. Warszawy i Mysłowicach), od IV 1983 poszukiwany listem gończym. 3 VIII 1983 powrócił do domu, 6 VIII 1983 zatrzymany na 48 godz., objęty ustawą abolicyjną. 1983-1984 zatrudniony w Mysłowickim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego, 1984-1987 w Przedsiębiorstwie Robót Budowlanych Przemysłu Węglowego w Katowicach. W 1985 współzałożyciel bractwa religijnego Dom Archikonfraterni Literackiej w Mysłowicach, współorganizator spotkań o tematyce narodowo-katolickiej, uczestnik akcji plakatowych i ulotkowych. 1985-1987 w Polskiej Partii Niepodległościowej, kolporter podziemnego pisma „Bajtel”. W 1987 pracownik Spółdzielni Kółek Rolniczych w Jaworznie, 1988-1989 pełnomocnik Zarządu Spółki GS International w Katowicach.

W 1989 członek Mysłowickiego KO „S”, uczestnik kampanii wyborczej KO „S”. 1989-2003 pracownik MPGKiM w Mysłowicach, od 2003 Katowickiej Spółdzielni Mieszkaniowej. 1990-1994 radny Miasta Mysłowice z listy KO, 1998-2002 z listy KO, 2002-2006 z listy Komitetu Wyborczego Wyborców 2002 Plus, 2006-2010 z listy PiS. 1990-1999 w PChD, 1999-2002 w PPChD, 2002-2003 w SKL-Ruch Nowej Polski, od 2003 w Partii Centrum, od VI 2010 w PiS. Od 2000 członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Budownictwa w Katowicach.

1982-1989 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Katowicach/p. III MUSW w Mysłowicach w ramach SOR krypt. Prowokator.

 

Stefan Sarwa

Opcje strony